اثر سیلاب ها و مدیریت منابع آلاینده بر تغییرات زمانی و مکانی شوری رودخانه کارون (ملاثانی تا فارسیات)

رودخانه ها علاوه بر اهمیت محیط زیستی، نقش مهمی در زندگی مردم مجاور خود دارد. رودخانه کارون، پر آب ترین و طولانی ترین رودخانه ایران، در سال های اخیر با کاهش جریان و افزایش بار گذاری منابع آلاینده، با افزایش شوری همراه بوده است. در تحقیق حاضر، تغییرات زمانی و مکانی شوری آب 105 کیلومتر از رودخانه کارون در محدوده ملاثانی تا فارسیات با استفاده از مدل MIKE11 شبیه سازی شد. بعد از واسنجی و صحت سنجی مدل هیدرودینامیکی و جابه جایی- پراکندگی، نتایج شبیه سازی عددی نشان داد که بر اثر بارگذاری منابع آلاینده، پروفیل طولی شوری، به ویژه در محدوده کیلومتر 60 و 90، به ترتیب با قرار گیری شهر اهواز و مزارع کشاورزی، به صورت پله ای افزایش یافته است. حداکثر و حداقل تغییرات شوری به ترتیب در مرداد و اسفند اتفاق می افتد. برای توصیف نرخ تغییرات شوری در فصول تر و خشک معادله مرتبه چهاری به ترتیب با ضریب تبیین 99/0 و 98/0 پیشنهاد شد. نتایج نشان داد که افزایش دبی سیلاب منجر به کاهش قابل ملاحظه ای در شوری رودخانه می شود. در مرداد، حذف منابع کشاورزی و در اسفند، حذف منابع صنعتی و شهری به ترتیب در بالادست و پایین دست شهر اهواز بیشترین تاثیر را در کاهش شوری رودخانه دارد. نتایج به دست آمده از این تحقیق برای بررسی اثر تغییرات جریان و بارگذاری منابع آلاینده بر شوری رودخانه کارون و ارائه راهکار مدیریتی مناسب است.