بررسی مشارکت اجتماعی و عوامل موثر بر آن در میان شهروندان شهر تهران

امروزه دستیابی به توسعه همه جانبه و پایدار با مشارکت اجتماعی در تمامی ابعاد آن میسر است لذا این پژوهش به بررسی مشارکت اجتماعی و عوامل موثر بر آن در میان شهروندان شهر تهران می پردازد. چارچوب نظری با استفاده از نظریه پردازانی چون بوردیو، کلمن، فوکویاما و پاتنام، افه و فوش، گلیزر، لایبسون و ساکردوت و برم و ران ارائه شد. روش این پژوهش پیمایشی و از نوع توصیفی و تبیینی است که با تکنیک «پرسشنامه محقق ساخته» که دارای اعتبار صوری و اعتبار سازه ای و اعتماد (آلفای کرونباخ بالای 70 درصد) در بین 400 نفر از شهروندان تهرانی 18 سال و به بالای که با روش نمونه گیری منطقه ای و سهمیه ای انتخاب شدند، انجام گرفته است. یافته های پژوهش نشانگر این بودند که بین سن، اندازه خانوار، سال های اقامت فرد در شهر، درآمد، آگاهی، احساس امنیت، روابط خویشاوندی، اجبار در گروه ها، میزان مطالعه، تماشای تلویزیون، استفاده از اینترنت، دین باوری و تعهد دینی و مشارکت اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد. نتایج به دست آمده از تحلیل عاملی نیز نشان می دهد که 30 گویه ای که در 2 بعد، به سنجش ابعاد مشارکت اجتماعی می پردازند در 7 عامل خلاصه گردید و آزمون تحلیل عاملی توانسته 262/61 درصد واریانس داده ها را تبیین کند. از راه های افزایش مشارکت اجتماعی؛ اعتماد افراد نسبت به هم، نهادها و دولت، آموزش شیوه ها و پیامدهای مشارکت در شهر، تشویق به فعالیت های گروهی با تبلیغات از طریق رسانه های جمعی و... مطرح شده است.