بررسی اثرات کارودیلول و ویتامین E در ناهنجاری های اسکلتی ناشی از والپروات سدیم در جنین موش صحرایی

داروی ضد تشنج والپروات سدیم، دارای اثرات تراتوژنیک روی سیستم اسکلتی انسان و حیوانات از طریق ایجاد رادیکال های آزاد و استرس اکسیداتیو می باشد. کارودیلول بتابلاکری، اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی دارد و در بیماری هایی مانند دیابت و نارسایی کلیه مفید است و در مدل های تجربی ایجاد کننده ی استرس اکسیداتیو، اثر حفاظتی داشته است. هدف از انجام مطالعه ی حاضر، مقایسه ی نقش کارودیلول و ویتامین E (به عنوان آنتی اکسیدان شاخص) در کاهش یا پیش گیری از ناهنجاری های اسکلتی ناشی از والپروات سدیم در جنین موش صحرایی بود.
مطالعه ی حاضر، بر روی 30 سر موش صحرایی آبستن در 4 گروه انجام شد. در روزهای 8 و 9 آبستنی گروه اول (گروه شاهد) تا چهارم به ترتیب نرمال سالین، والپروات سدیم به میزان 300 میلی گرم/کیلوگرم، والپروات سدیم و کارودیلول به میزان 5 میلی گرم/کیلوگرم و والپروات سدیم و ویتامین E 100 میلی گرم/کیلوگرم داخل صفاقی تجویز شد. روز 20 آبستنی پس از آسان کشی تمامی موش ها و استخراج جنین ها، طول و وزن آن ها تعیین و با آلیزارین قرمز- آلسین آبی رنگ آمیزی شد و سیستم اسکلتی جنین ها در زیر استریومیکروسکوپ مورد مطالعه قرار گرفت.
درصد ناهنجاری های اگزنسفالی، شکاف کام، مهره ی شکاف دار و آمفالوسل در گروه دریافت کننده ی والپروات سدیم به تنهایی به ترتیب 58/14، 58/14، 66/16 و 41/10 درصد بود؛ در حالی که درصد این ناهنجاری ها توسط کارودیلول با دز 5 میلی گرم/کیلوگرم به ترتیب 55/6، 19/8، 55/6 و 19/8 درصد و توسط ویتامین E با دز 100 میلی گرم/کیلوگرم به ترتیب به 50/3، 77/8، 50/3 و 50/3 درصد کاهش یافت. میانگین طول جنین ها در گروه والپروات سدیم همراه با کارودیلول و گروه والپروات سدیم به اضافه ی ویتامین E نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری کمتر بود، اما اختلاف معنی داری نداشتند. میانگین وزن جنین ها در گروه والپروات سدیم به اضافه ی ویتامین E، به طور معنی داری بیشتر از گروه های والپروات سدیم و گروه والپروات سدیم به اضافه ی کارودیلول بود، اما نسبت به گروه شاهد کمتر بود.
کارودیلول بر روی ناهنجاری های اسکلتی ناشی از والپروات سدیم و تغییرات طول جنین ها به اندازه ی ویتامین E تاثیر داشت، اما ویتامین E بر روی تغییرات وزن جنین ها اثر محافظتی بیشتری داشت.