اثر فوری انواع کفی طبی بر نسبت فعالیت الکتریکی عضله پهن داخلی مایل به پهن خارجی در حرکت فرود-پرش تک پا

اثرات بیومکانیکی کفی طبی بر بهینه کردن الگوی حرکتی به ویژه در اندام تحتانی در علوم توانبخشی مستند شده است؛ اما نتایج کاربرد آن در تغییرات الگوهای حرکات پایه ای ورزشی به خوبی شناخته نشده است. هدف مطالعه ی حاضر، بررسی اثر فوری سه نوع کفی طبی سخت، نیمه سخت و نرم بر نسبت فعالیت عضلات پهن داخلی مایل به پهن خارجی بود.
در مطالعه نیمه تجربی حاضر تعداد 13 مرد شرکت کردند. فعالیت الکترومیوگرافی عضلات پهن داخلی مایل به پهن خارجی حین انجام تکلیف فرود-پرش تک پا در وضعیت های: پوشش کفش بدون کفی، کفی نرم، نیمه سخت و کفی طبی سخت ثبت و نسبت VMO/VL مقایسه شد. از آزمون آنالیز واریانس با اندازه های تکراری برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد (05/0< P).
میزان فعالیت عضله ی پهن داخلی مایل در مرحله انقباض اکسنتریک در انجام تکلیف فرود- پرش با کفی نرم به طور معناداری بیشتر از کفی نیمه سخت بود. میزان فعالیت عضله ی پهن خارجی نیز در مرحله اکسنتریک در کفی نرم به طور معناداری بیشتر از حالات بدون کفی و کفی سخت بود. در مراحل پیش فعالیت و کانسنتریک تفاوت معناداری در فعالیت عضلات پهن داخلی مایل و پهن خارجی میان وضعیت-های مختلف مشاهده نشد. نهایتا، نسبت VMO/VL در مرحله ی اکسنتریک در کفی سخت به طور معناداری بیشتر از کفی نیمه سخت بود.
کفی طبی سخت می تواند نسبت VMO/VL را حین اجرای تکلیف فرود-پرش افزایش دهد. به نظر می رسد که استفاده از کفی سخت به بهبود و تسریع توانبخشی افراد با مشکلات عدم تعادل بین عضلات پهن داخلی مایل و پهن خارجی در اجرای حرکات پرشی مفید باشد.