مدیریت استراتژیک مرز بر پایه بنیادهای ژئوپاسیفیک (مورد مطالعه: مرز ایران و آذربایجان)

مرزهای شمالی ایران، به ویژه مناطق همجوار با کشور جمهوری آذربایجان به دلیل همگونی و مجاورت ژئوپلیتیک زبانی-قومی با آن سوی مرز، از حساسیت ویژه ای برخودار است. از این روی، اتخاذ سیاست منطقی و تنش زدا در برابر مسائل مرزی این حوزه می تواند ثبات مرزی و تحکیم روابط را در پی داشته باشد.
پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی-تحلیلی است. داده ها و اطلاعات مورد نیاز این پژوهش از طریق مطالعات کتابخانه ای و اسنادی گردآوری شده است. بنیاد نظری-تحلیلی این پژوهش، بر هشت منبع اسنادی قرار گرفته که دیدگاه های تاریخی-سیاسی مبتنی بر مدیریت مرزهای ایران و جمهوری آذربایجان را پوشش داده اند.
یافته ها و این پژوهش نشان داد که تنش و مناقشات مرزی، رابطه مستقیمی با تنش در ساخت های درونی و بیرونی و نیز روابط خارجی دارد. به علاوه سیاست های پیشین در رابطه با مدیریت مرزی، نتوانسته اند ثبات دیرنده و صلح پایدار را در مرزهای ایران تضمین نمایند. بنابراین اتخاذ رویکرد مبتنی بر بنیادهای ژئوپاسیفیک می تواند از تنش های مرزی-سیاسی میان ایران و جمهوری آذربایجان بکاهد.