بررسی و تحلیلی بر چگونگی توسعه یافتگی نواحی روستایی مرزی (موردمطالعه دهستان های شهرستان سرخس)

نابرابری های فضایی و عدم توزیع متوازن نماگرهای توسعه چالشی فرا راه توسعه پایدار در سطح مناطق به ویژه در نواحی مرزی است. کاهش نابرابری در بهره مندی از منابع، دستاوردها و امکانات جامعه یکی از مهم ترین معیارهای توسعه به شمار می آید. مقاله حاضر باهدف تعیین سطوح توسعه یافتگی دهستان های شهرستان سرخس، رتبه بندی آن ها ازنظر میزان برخورداری و تحلیل نابرابری های فضایی به منظور استفاده در توسعه متوازن نواحی مرزی تدوین گردیده است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و اسنادی می باشد. برای تعیین و تحلیل سطوح توسعه یافتگی، از مدل topsis و vikor ، با انتخاب 50 متغیر در قالب 7 بعد در سطح دهستان های شهرستان سرخس استفاده شده است. درنهایت با بهره گیری از سیستم های اطلاعات جغرافیایی نرم افزار Arc View به ترسیم نقشه های موردنظر پرداخته شده است. نتایج رتبه بندی نهایی بر اساس مدل تاپسیس نشان داد دهستان مرزداران و پل خاتون نسبت به دیگر دهستان ها از سطح توسعه یافتگی بیشتری برخوردارند و بدترین وضعیت توسعه یافتگی مربوط به دهستان های گل بی بی و تجن می باشد. درحالی که نتایج حاصل از مدل ویکور نشان داد که دهستان تجن و سرخس بهترین وضعیت رادارند و دهستان های گل بی بی و مرزداران بدترین وضعیت را ازلحاظ توسعه یافتگی دارا می باشند.