مطالعه باکتری ها و عوامل خطر عامل عفونت در بیماران نارسایی کلیه تحت همودیالیز مبتلا به زخم پای دیابتی

دیابت ملیتوس با شیوع 39/2% نیز عامل زمینه ای در بیماران دیالیزی می باشد. میزان موربیدیتی و مورتالیتی در بیماران همودیالیزی مبتلا به دیابت در مقایسه با بیماران همودیالیزی بدون دیابت بیشتر می باشد. با توجه به اهمیت و شیوع بالای زخم پای دیابتیک در این بیماران، هدف این مطالعه بررسی عوامل خطر و باکتری های عامل عفونت در بیماران نارسایی کلیه تحت همودیالیز مبتلا به زخم پای دیابتی بود.
در این مطالعه ی مقطعی 30 بیمار دیابتیک همودیالیزی مراجعه کننده به بخش عفونی بیمارستان امام رضا (ع) شهر تبریز از فروردین 1395 تا فروردین 1396 که به صورت تصادفی انتخاب شدند مورد بررسی قرار گرفتند. معیارهای خروج عبارت بودند از، بیماران دارای سابقه پیوند کلیه جهت درمان بیماری کلیوی حاضر. بیماران دارای سابقه پیشین دیالیز صفاقی. بیماران دیابتی دیالیزی با سابقه زخم پای دیابتی بهبود یافته. داده ها در پرسشنامه های از پیش طراحی شده از پرونده بیماران جهت آنالیز آتی جمع آوری گردید.
از 30 بیمار مورد بررسی 19 بیمار مرد و 11 مورد زن بودند. میانگین سنی و مدت دیالیز به ترتیب 12/74±51/23 سال و 15/58±5/3 سال بود. میانگینHBA1C 8/48±9/1 بود. تنها در 56/7% عامل باکتریایی از زخم پا ایزوله گردید. از 17 مورد باکتری ایزوله شده 47/05% بی هوازی، 35/29% گرم مثبت و 17/64% گرم منفی بودند. در 26/7% آمپوتاسیون انجام گرفت. میزان مورتالیتی بیماران مورد بررسی، 13/3% گزارش گردید.
کاهش بهداشت فردی، ایجاد واسکولوپاتی، میزان مورتالیتی، و آمپوتاسیون در نوع بی هوازی شایعتر بود. بیشتر عفونت ها در گروه با کفایت دیالیز نامناسب دیده شد. کفایت همودیالیز پایین، آمپوتاسیون، واسکولوپاتی، افزایش مدت دیالیز، بهداشت فردی ضعیف در افراد با HbA1C بالاتر دیده شد.