تحلیل رهبری تحول گرا در تسهیل نوآوری با توجه به نقش واسطه ای تواناسازی روان شناختی و مدیریت دانش در بین کارکنان نظامی

لازمه تغییر و تحولات مستمر سازمانی در محیط های پویای امروز، وجود رهبرانی بصیر، راهبردی یا به عبارت روشن تر، رهبران تحول آفرین است. هدف از این پژوهش تعیین میزان اثرگذاری رهبری تحول گرا بر نوآوری سازمانی با توجه به نقش واسطه ای مدیریت دانش و تواناسازی روان شناختی در بین کارکنان ناجا است. پژوهش حاضر بر مبنای هدف از نوع کاربردی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان فرماندهی انتظامی شهرستان بویراحمد می باشد که از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است. در این پژوهش از چهار پرسشنامه نوآوری سازمانی که شامل 16 گویه، پرسشنامه مدیریت دانش 19 گویه، پرسشنامه رهبری تحول گرا 19 گویه و پرسشنامه تواناسازی روان شناختی 15 گویه استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان فرماندهی انتظامی شهرستان بویراحمد می باشند که 250 نفر می باشند. روش نمونه گیری در این تحقیق، تصادفی ساده است که برای جمع آوری اطلاعات تعداد 150 پرسشنامه توزیع شد و پس از جمع آوری پرسشنامه ها، 148 نسخه از آنها قابل استفاده بود که با نرم افزار Smart PLS تجزیه و تحلیل شد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که رهبری تحول گرا بر مدیریت دانش و تواناسازی روان شناختی اثر مستقیم دارد، اما بر نوآوری سازمانی اثر مستقیم ندارد. مدیریت دانش ضمن اثر مستقیم بر نوآوری سازمانی در رابطه بین رهبری تحول گرا و نوآوری سازمانی نقش میانجی ایفا می کند، اما نقش میانجی تواناسازی روان شناختی تایید نشد. مدیران پلیس پیشگیری ناجا باید اهداف یا آرمان خاصی را به طور روشن و دقیق برای پیروان طراحی کنند تا آنان قادر به شناخت وضعیت موجود، تحلیل آن و حتی قادر به ایجاد انگیزه باشند. همچنین یک جو حمایتی و دوستانه جهت افزایش رضایت کارکنان و در نتیجه اثربخشی آنها فراهم آورند.