بررسی رابطه رضایت شغلی پرستاران و کیفیت عملکرد آنان

کاهش رضایت شغلی پرستاران موجب عدم انجام صحیح عملکرد پرستاران و در نهایت به اهداف سازمان (بیمارستان ها) می شود.
تعیین رابطه رضایت شغلی پرستاران و کیفیت عملکرد آنان در بیمارستان های شهر بیرجند در سال (1391) بوده است.
مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی (100) پرستار شاغل انجام شد. برای بررسی کیفیت عملکرد پرستاران از پرسشنامه دارای 7حیطه) مسوولیت پذیری و پاسخگویی، تداوم و تبحر، کاربرد دانش مهارت و چگونگی قضاوت، اخلاقیات حرفه ای، ارتباطات و مشارکت حرفه ای، مدیریت و رهبری، کیفیت مراقبت، خودکنترلی و ارزیابی عملکرد) استفاده شدکه پایایی آن با روش باز آزمایی (0/86) بود. این پرسشنامه توسط (31) سرپرستار برای پرستاران تکمیل شده است. همچنین از پرسشنامه رضایت شغلی پرستاران دارای (35) سوال در (8 )حیطه (رضایت از شرایط کار، امنیت شغلی، رضایت از حقوق و مزایا، ارتباط با همکاران، نظارت و سرپرستی، شیوه ها و سیاست های مدیریت، موقعیت شغلی و ارتباط شغلی با زندگی شخصی) استفاده شد که ضریب آلفای کرونباخ آن برابر با (88/0) بود. داده ها با استفاده ازروش های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن و آنالیز واریانس یک طرفه) توسط نرم افزار SPSS و یرایش 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
(75%) پرستاران به میزان متوسطی رضایت شغلی داشتند و (60%) آنها از دیدگاه سرپرستاران نمره ارزشیابی خوبی در کیفیت عملکرد کسب نمودند. ضریب همبستگی نشان داد که رابطه مثبت و معنی داری بین رضایت شغلی و کیفیت عملکرد پرستاران برقرار است (0/03=P). بین رضایت شغلی با عملکرد پرستاران و مولفه های مسوولیت پذیری، تداوم در تبحر، کاربرد دانش و مهارت، اخلاقیات حرفه ای و کیفیت مراقبت رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت.
به مدیران پرستاری پیشنهاد می شود که برای ارتقاء عملکرد پرستاری به جنبه های دیگر آن از جمله ارتباطات و مشارکت حرفه ای، مدیریت و رهبری، خودکنترلی و ارزیابی عملکرد و ارایه بازخورد به پرستاران توجه بیشتری کنند.