بررسی تشابه دانه بندی و کانی شناسی رخساره های ژئومورفولوژیک با رسوبات بادی عبوری از جاده یزد میبد

انتشار گرد و خاک و حرکت ماسه های روان از متداول ترین خطرات طبیعی بر جاده های بیابانی مناطق خشک کشور به شمار می رود که عمدتا از رخساره های ژئومورفیک حاشیه جاده منشا می گیرند. لذا شناسایی و کنترل رخساره های حساس منطقه برداشت و تعیین سهم هریک در تولید ماسه های روان و ریز گردها اثر قابل توجهی بر روی کاهش خسارات ناشی از این پدیده ها دارد. در این تحقیق، ابتدا واحدهای ژئومورفولوژیک حاشیه جاده یزد میبد شناسایی شد، سپس نسبت به نمونه برداری از این رخساره ها به عنوان مناطق منشا و همچنین رسوبات حمل شده بر سطح جاده، اقدام شد. نمونه ها به دو روش دانه بندی (شاخص های مورفومتری ذرات) و کانی شناسی، آنالیز شده و با استفاده از روش تحلیل خوشه ایموردمقایسه قرار گرفتند. نتایج بررسی مورفومتری ذرات نشان داد که اندازه قطر میانه و میانگین رسوبات حمل شده بر سطح جاده، به ترتیب برابر با 208 و 224 میکرون است که باتوجه به رابطه قطر ذرات منطقه رسوب گذاری با فاصله حمل، بیانگر نزدیکی منشا رسوبات حمل شده بر سطح جاده است. همچنین بررسی شاخص کج شدگی نشان داد که وضعیت تقارن منحنی دانه بندی رسوبات گرفته شده از سطح و حاشیه جاده ، به سمت ذرات درشت دانه تمایل داشته و عمدتا جورشدگی ضعیفی دارند که نشان دهنده محلی بودن منطقه حمل آن است. نتایج کانی شناسی بین رسوبات حمل شده بر سطح جاده و رخساره های فرسایش بادی نشان داد که رسوبات حمل شده، بر سطح جاده بیشترین درصد تشابه را با عناصر رخساره های پهنه های ماسه ای و تپه های ماسه ای حاشیه دارد که به عنوان منشا رسوبات جاده ای مسیر ترانزیتی یزد میبد معرفی شد.