اثر بروملین بر ناهنجاری های ظاهری ناشی از بیس فنول آدر جنین موش صحرایی

مواجهه قبل از تولد با بیس فنول آ، با پیش آمدهای مضر هنگام تولد در ارتباط است. بروملین، متعلق به گروهی از آنزیم های هضم کننده است که به طور تجاری از میوه یا ساقه ی آناناس به دست می آید. بروملین، دارای اثرات آنتی اکسیدانی و تقویت کننده ی سیستم ایمنی است و در مدل های تجربی ایجاد کننده ی استرس اکسیداتیو، اثر حفاظتی داشته است. هدف از انجام مطالعه ی حاضر، ارزیابی اثر بروملین و ویتامین E (به عنوان آنتی اکسیدان شاخص) بر ناهنجاری های ظاهری ناشی از بیس فنول آبوده است.
در این مطالعه ی تجربی، 34 سر موش آبستن به 6 گروه تقسیم شدند. گروه شاهد، روغن زیتون را به صورت خوراکی (گاواژ) دریافت کرد و گروه های آزمایش به ترتیب بیس فنول آ(300 میلی گرم/کیلوگرم؛ گاواژ)، بروملین (40 میلی گرم/کیلوگرم؛ داخل صفاقی)، بیس فنول آهمراه با بروملین (10 و 40 میلی گرم/کیلوگرم، داخل صفاقی) و بیس فنول آهمراه با ویتامین E (100 میلی گرم/کیلوگرم؛ داخل صفاقی) در روزهای 15-6 آبستنی دریافت کردند. جنین ها در روز 20 آبستنی جمع آوری و بعد از اندازه گیری وزن و طول، از نظر ناهنجاری های ظاهری ارزیابی شدند.
میانگین وزن و طول در گروه بیس فنول آ49/0 ± 20/1 گرم و 33/3 ± 76/21 میلی متر تعیین شد که به طور معنی داری کمتر از دیگر گروه ها بود؛ در حالی که بروملین همانند ویتامین E باعث بهبود این پارامترها شد. در بررسی ظاهری جنین ها، اگزنسفالی مشاهده شد که در 42/21 درصد جنین های گروه بیس فنول آو 40/5 درصد جنین های گروه بیس فنول آهمراه با بروملین با دز 10 میلی گرم/کیلوگرم وجود داشت، اما در سایر گروه ها مشاهده نگردید.
تجویز بیس فنول آدر موش های صحرایی آبستن، به صورت معنی داری سبب کاهش وزن و طول جنین ها و ناهنجاری های ظاهری آن ها گردید. صرف نظر از مکانیسم حفاظتی، بروملین و ویتامین E می توانند ناهنجاری های ظاهری ناشی از بیس فنول آرا به صورت معنی داری کاهش دهند.