پیش بینی استعداد آلودگی آب های زیرزمینی با استفاده از شاخص دراستیک و تحلیل سری های زمانی سالانه (مطالعه موردی: دشت ماهیدشت کرمانشاه)

بارندگی و تراز آب زیرزمینی جزء پارامترهای مهم شاخص دراستیک هستند، بنابراین سری زمانی آنها با استفاده از روش تحلیل سری های زمانی مورد بررسی قرار گرفت تا از نتایج آن در آسیب پذیری دشت ماهیدشت واقع در استان کرمانشاه استفاده شود.
مدل دراستیک یک مدل کمی بوده که هفت پارامتر موثر در انتقال آلودگی شامل عمق تا سطح ایستابی، تغذیه خالص، محیط آبخوان، محیط خاک، توپوگرافی، محیط غیراشباع و هدایت هیدرولیکی را در خود جای داده است. این اطلاعات در منطقه به صورت هفت لایه اطلاعاتی در نرم افزار 10ARC GIS تهیه و با وزن دهی و رتبه بندی و تلفیق آنها، شاخص دراستیک برای کل منطقه بین 34 تا 120 واحد برآورد گردید. از آنجایی که پدیده بارش یکی از عدم قطعیت ها در طرح های آبی بوده و منشا عدم قطعیت های دیگری نظیر رواناب سطحی، تغذیه، تراز آب زیرزمینی و غیره است و نیز تراز آب زیرزمینی و تغذیه از عوامل اصلی در مدل دراستیک بوده و جزء متغیرهای هیدرولوژیکی و سری های زمانی هستند، لذا با استفاده از روش های استوکاستیکی (Stochastic) به تحلیل و پیش بینی آنها در افق 1410 پرداخته شد.
در نهایت با انتخاب داده های پیش بینی شده در سال 1410 و ایجاد دولایه جدید عمق تا سطح ایستابی و تغذیه، همچنین وزن دهی و رتبه دهی مجدد و جایگذاری آن در مدل دراستیک، نقشه آسیب پذیری دیگری ایجاد شد که در آن شاخص دراستیک 34 تا 110 واحد حاصل گردید.
نتایج این تحقیق نشان می دهد در 18 سال آینده (1393-1410) با پایین رفتن بیشتر سطح ایستابی و کاهش بارندگی شاخص دراستیک کمتر می شود.