بررسی فراوانی مناطق مرده حلزونی در سالمندان کم شنوای حسی-عصبی ملایم تا شدید با الگوی ادیومتریک مسطح، با استفاده از آزمون نویز یکسان ساز آستانه ها

مقدمه و اهداف کاهش شنوایی حسی-عصبی یکی از شایع ترین مشکلات سالمندان است. افت شنوایی حسی-عصبی اغلب ناشی ازآسیب سلول های مویی خارجی و داخلی است. مناطقی از حلزون که در آن سلول های مویی داخلی یا نورون ها فاقد عملکرد هستند، مناطق مرده نامیده می شود. مطالعات بسیاری وجود مناطق مرده حلزونی را در فرکانس های بالا در الگوهای ادیومتریک شیب دار به ویژه شیب دار تند نشان داده اند، ولی وجود مناطق مرده حلزونی در الگوی ادیومتریک مسطح چندان مورد بررسی قرار نگرفته است. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی مناطق مرده حلزونی در سالمندان دارای کاهش شنوایی حسی-عصبی مسطح ملایم تا شدید از طریق آزمون نویز یکسان ساز آستانه ها Threshold Equalizing Noise (TEN) انجام شد.
مواد و روش ها مطالعه توصیفی-تحلیلی حاضر بر روی 30 سالمند (60 گوش) 65 سال به بالا با الگوی ادیومتریک حسی-عصبی مسطح ملایم تا شدید (با آستانه شنوایی 80-20 دسی بل HL) انجام شد. برای شناسایی مناطق مرده، آزمون TEN در فرکانس های اکتاوی و نیم اکتاوی 500 تا4000 هرتز انجام شد. بر اساس آستانه های شنوایی این افراد در سه گروه دارای افت شنوایی ملایم، متوسط و شدید قرار داده شدند و نتایج با نرم افزار آماری SPSS 21تجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها فراوانی مناطق مرده حلزونی در فرکانس های بالاتر از 2000 هرتز بیشتر از ایر فرکانس ها بود و این اختلاف از لحاظ آماری معنادار به دست آمدد (05/0>P). همچنین در این مطالعه، فراوانی مناطق مرده حلزونی در افت های شدید (80-60 دسی بلHL ) بیشتر از افت های ملایم (40-20 دسی بل HL) و متوسط (60-40 دسی بلHL ) بود و در فرکانس های 750، 2000، 3000، 4000 هرتز، این اختلاف از لحاظ آماری معنادار محاسبه شد(05/0>P).
نتیجه گیری نتایج مطالعه حاضر نشان داد که فراوانی مناطق مرده در سالمندان دچار کاهش شنوایی شدید بیشتر است. همچنین فراوانی مناطق مرده با وجود الگوی ادیومتریک مسطح در فرکانس های 2000 هرتز و بالاتر بیش از سایر فرکانس ها است.