ارزیابی عملکرد بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران با استفاده از مدل ترکیبی تحلیل پوششی داده ها و روش پرومته

محدود بودن منابع اقتصادی و سرمایه گذاری در بیمارستان های آموزشی دانشگاهی، مسئله ای مهم به شمار می رود. بنابراین تخصیص بهینه بودجه و منابع موجود، تاثیر زیادی در ارائه خدمات مناسب درمانی و افزایش کارایی بیمارستان ها دارد. هدف از این پژوهش ارزیابی عملکرد و تعیین کارایی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.
در این مطالعه، با به کارگیری تحلیل پوششی داده ها، کارایی 40 بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی تهران با فرض بازدهی متغیر نسبت به مقیاس و با رویکرد ورودی و خروجی محور، توسط پنج ورودی و هشت خروجی مورد ارزیابی قرارگرفته است. درنهایت رتبه بندی واحدهای کارا با استفاده از روش پرومته صورت گرفته است.
نتایج حاصل از روش تحلیل پوششی داده ها نشان می دهد که 13 بیمارستان از مجموع 40 بیمارستان دارای کارایی کمتر از یک بوده و ناکارا محسوب می شوند. روش رتبه بندی پرومته، بیمارستان 20 را با مقدار جریان خالص 7452/0 به عنوان بهترین بیمارستان در بین بیمارستان های کارا تعیین کرده است.
تحلیل حساسیت صورت گرفته روی اوزان، نشان می دهد که نتایج حاصل از مدل قابل اطمینان بوده و از کارایی بالایی برخوردار است و مدیران ارشد مراکز درمانی می توانند با استفاده از نتایج این رویکرد، برنامه ریزی لازم را جهت استفاده بهینه از منابع خود به کارگیرند.