پیش بینی گرایش به اعتیاد و اختلالات مرتبط با مواد براساس اختلال اضطراب اجتماعی و کیفیت زندگی در دانشجویان دانشگاه پیام نور شهرکرمانشاه، 1395

اعتیاد یکی از مهم ترین انحرافات اجتماعی است که پایه و اساس بسیاری از آسیب ها و معضلات اجتماعی در سطح جامعه است. دانشجویان به دلیل شرایط خاص از جمله دوری از خانواده، وارد شدن به مجموعه ای بزرگ و پرتنش، مشکلات اقتصادی و نداشتن درآمد کافی مستعد از دست دادن سلامت هستند. هدف پژوهش حاضر پیش بینی گرایش به اعتیاد و اختلالات مرتبط با مواد در دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر کرمانشاه بر اساس اختلال اضطراب اجتماعی و کیفیت زندگی بود.
پژوهش حاضر از نوع توصیفی و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در مقطع کارشناسی دانشگاهپیام نور کرمانشاه در سال 1395 بود.با روش نمونه گیری تصادفی ساده، 290 نفر انتخاب و پرسشنامه های اضطراب اجتماعی، کیفیت زندگی و سنجش رفتارهای پرخطر تکمیل گردیدند. داده ها با روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.
میزان شیوع اضطراب اجتماعی 22 درصد بود. بین اختلال اضطراب اجتماعی و استعداد به اعتیاد رابطه مستقیم و معنی دار وجود داشت (78/0=r، 72/0=β، 001/0>p). همچنین، بین نمرات پایین در کیفیت زندگی با استعداد به اعتیاد رابطه معکوس و معنی دار بود (69/0-=r، 54/0-=β، 001/0>p).
شیوع اختلال اضطراب اجتماعی در دانشجویان شهرکرمانشاه در مقایسه با سایر پژوهش های انجام گرفته در داخل و خارج از کشور قابل ملاحظه است. نتایج نشان داد اختلال اضطراب اجتماعی و کیفیت زندگی نقش مهمی در پیش بینی آمادگی به اعتیاد دارند؛ بنابراین می توان انتظار داشت که با آموزش این مهارت ها به دانشجویان از این معضل خانمان سوز جلوگیری کرد.