تحلیل کار ویژه ها و نقش جغرافیای سیاسی شهرهای مرزی در رواج اقدامات تروریستی (مطالعه موردی: اقدامات تروریستی استان سیستان و بلوچستان)

فضای شهری از آنجا که کانون تجمع و تمرکز جمعیت و سرمایه است، همواره تجلی گاه قدرت سیاسی و اجتماعی نیز بوده است. بدین سبب است که جغرافیای سیاسی شهر در مطالعات ژئوپلیتیک، جغرافیای سیاسی و مباحث امنیتی با رویکردهای متنوع و به صورت گسترده موردمطالعه و توجه قرارگرفته است. در مناطقی که با بحران های ژئوپلیتیک ریشه دار مبتلا هستند، کار ویژه های جغرافیای سیاسی شهرهای مرزی پرشمار و از اهمیت بالایی برخوردار است. نمود این مدعا در بحران برخاسته از کنش های تروریستی و نقش آفرینی شهرهای مرزی درعا، کوبانی، موصل، شهرهای مرزی یمن و حتی شهرهای مرزی جمهوری اسلامی ایران، نمایان است.
این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی، درصدد پاسخگویی به این مهم می باشد که جایگاه و کار ویژه های جغرافیای سیاسی شهرهای مرزی ایران بخصوص شهرهای مرزی استان سیستان و بلوچستان در ساخت جغرافیای بحران ملی به وسیله اقدامات تروریستی و اتصال آن به جغرافیای بحران ژئوپلیتیک منطقه ای چگونه است؟ یا به عبارتی کدام موضوعات، محورها، کمربندها و دالان های فرهنگی، هویتی، اقتصادی، رفاهی و استراتژیک، جغرافیای سیاسی شهرهای مرزی استان سیستان و بلوچستان را، مکان هم پیوندی بحران های ملی با بحران های ژئوپلیتیک قرار داده است؟
یافته ها و یافته های پژوهش نشان از آن دارد که بنا به دلایل مختلف، جغرافیای سیاسی شهرهای مرزی از طرفی واجد پتانسیل تولید و تعمیق اقدامات تروریستی و بحران ملی بوده و از طرفی دیگر تحت شرایط خاص خود، بحران های ملی را با بحران های ژئوپلیتیک منطقه ای پیوند می دهند. چنین فرایندی بدان سبب است که هرگونه ناآرامی و بحران سیاسی، که به دلیل نقش آفرینی و ماهیت خاص جغرافیای سیاسی شهرهای مرزی، به حساسیت های فرامرزی پیوند بخورد، منجر به تغییر در موازنه قدرت راهبردی بازیگران هم جوار شده و در قالب بحران ژئوپلیتیک درخواهد آمد.