اثر محلول پاشی سدیم نیتروپروساید بر تحمل به تنش خشکی در گل جعفری.

کم آبی یکی از شاخص های مهم محیطی است که رشد و نمو و تولید گیاهان را محدود می کند. این تنش با ایجاد اختلال در تعادل بین تولید گونه های فعال اکسیژن (ROS) و فعالیت های دفاع آنتی اکسیدانی گیاه، ایجاد تنش اکسیداتیو می کند. نیتروپروساید سدیم (SNP)، به طور معمول به عنوان ترکیب رها کننده اکسید نیتریک در گیاهان استفاده می شود. به منظور بررسی اثر محلول پاشی غلظت های مختلف SNP، بر افزایش تحمل به تنش خشکی گل جعفری، آزمایشی گلدانی در گلخانه به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کامل تصادفی با 9 تیمار و 6 تکرار اجرا شد. تیمارها شامل SNP در غلظت های صفر، 100 و 200 میکرومولار و تنش خشکی در سه سطح شاهد (ظرفیت زراعی)، تنش متوسط (80% ظرفیت زراعی) و تنش شدید (60% ظرفیت زراعی) بود. نتیجه ها مربوط به ویژگی های ریخت شناسی، فیزیولوژیکی و زیست شیمیایی نشان داد که محلول پاشی گل جعفری با غلظت 100 میکرومولار SNP با تاثیر بر ویژگی های فیزیولوژیکی و زیست شیمیایی و بهبود فعالیت آنزیم کاتالاز سبب افزایش تحمل گل جعفری به تنش خشکی شد. بیشترین مقدار طول ساقه (01/40 سانتیمتر)، تعداد گل (83/8)، عمر گل (29 روز)، محتوای نسبی آب برگ (34/66%)، وزن تر کل (09/66 گرم) و کمترین نشت یونی (12/28%) مربوط به تیمار 100 میکرومولار SNP بود. همچنین ویژگی هایی مانند متوسط تعداد شاخه جانبی، شاخص کلروفیل، وزن تر و خشک گل، وزن تر و خشک ساقه و ریشه توسط تیمار SNP با غلظت 100 میکرومولار افزایش قابل توجهی داشت. بنابراین محلول پاشی با غلظت 100 میکرومولار SNP می تواند در افزایش تحمل گل جعفری به تنش خشکی موثر باشد.