انتخاب مناسب ترین سیستم آبیاری در دشت های فامنین، قهاوند و رزن

عوامل متنوع در انتخاب روش های آبیاری، گزینش سیستم متناسب با شرایط مختلف را به مسئله ای پیچیده تبدیل کرده است. در این تحقیق با استفاده از روش امتیازدهی چارلز برت به انتخاب مناسب ترین سیستم آبیاری در بین انواع سیستم های بارانی شامل کلاسیک ثابت، جابجایی دستی، جابجایی چرخدار، قرقره ای، دوار مرکزی، سیستم خطی و سیستم های موضعی شامل تیپ، قطره ایو بابلر و همچنین سیستم های سطحی شامل آبیاری کرتی، نواری و جویچه ای در دشت های فامنین، قهاوند و رزن در استان همدان پرداخته شده است. برای امتیازدهی از خصوصیاتی مانند نوع محصول، نوع منبع آب، اقلیم، زمین و شرایط اجتماعی و ساختاری منطقه استفاده شده است. نتایج حاصل، نشان داد که در بین روش های آبیاری، در روش بارانی، کلاسیک ثابت، در روش موضعی سیستم تیپ و در روش سطحی، سیستم کرتی بیشترین تناسب را با شرایط منطقه مورد مطالعه دارد. البته در بین سیستم های کلاسیک ثابت، سیستم کلاسیک ثابت با آبپاش متحرک علیرغم نیاز به تغییر استقرار آبپاش به دلیل سرمایه گذاری کمتر، مناسب و قابل توصیه است. در مناطقی که روش سطحی گزینه مناسب باشد، استفاده از شبکه توزیع کم فشار و کاربرد هیدروفلوم می تواند باعث افزایش راندمان و کاهش تلفات نفوذ گردد و در این مناطق لازم است که این موضوع مد نظر قرار داده شود.