ارزیابی محیط آموزشی بخش اورژانس مرکز آموزشی و درمانی حضرت رسول از دید یادگیرنده گان

بررسی نگرش کارورزان و دستیاران طب اورژانس بیمارستان حضرت رسول (ص) دانشگاه علوم پزشکی ایران در مورد محیط آموزشی است.
روش تحقیق از نوع توصیفی مقطعی می باشد. جامعه آماری کارورزان، دستیاران تخصصی دوره طب اورژانس بیمارستان حضرت رسول (ص) که تعداد آن ها در نیمسال اول سال تحصیلی 96-95، 37 نفر بوده، به صورت سرشماری انتخاب شده است. در این مطالعه، از نسخه فارسی روایی و پایایی پرسشنامه The Dundee Ready Education Environment Measure استفاده گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی فراوانی، درصد، نمودار میانگین و انحراف معیار استفاده شده است. و برای استنباط داده ها از آزمون های آمار تحلیلی t مستقل و کای اسکوئر استفاده گردید.
نتایج مطالعه امتیاز کلی محیط آموزشی در گروه دستیاران برابر 54/2 ± 138 و در کارورزان 28/1 ± 99 بوده و تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود داشت (001/0 =p) ، بر اساس راهنمای عملی مکالیرو راف ( Roff &McAleer) میانگین امتیازی بین 101تا 150 نشان دهنده این است که نکات مثبت نسبت به نکات منفی بیشتر دانسته شده است.
لازم است تصمیم گیرندگان و برنامه ریزان آموزشی تلاش بیشتری در بهبود وضعیت موجود داشته باشند.