بررسی عوامل موثر بر ناراحتی و پیامدهای اختلالات اسکلتی- عضلانی در آرایشگران زن شهر قزوین در سال 1395

آرایشگران به دلیل انجام حرکات تکراری و وضعیت های بدنی نامناسب در معرض ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی می باشند.
هدف مطالعه حاضر بررسی عوامل موثر بر ناراحتی اسکلتی- عضلانی و پیامد آن در آرایشگران می باشد.
این مطالعه توصیفی- تحلیلی به صورت مقطعی در سال 1395 صورت گرفت. 153 نفر از آرایشگران رسمی زن شهر قزوین به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. جهت ارزیابی خطر ارگونومیکی از روش ارزیابی سریع کل بدن (REBA) (با کمک نرم افزار Nexgenergo) و جهت بررسی شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی و توانایی انجام کار از دو پرسش نامه نوردیک و شاخص توانایی کار (WAI) استفاده گردید. جهت آنالیز داده ها از آزمون های رگرسیون لجستیک تک و چندمتغیره استفاده شد.
میزان شیوع ناراحتی اسکلتی- عضلانی کل بدن در بین افراد مورد مطالعه 116 نفر (%75/8) گزارش شد. وزن از جمله عوامل فردی است که به تنهایی 17 برابر میزان شیوع ناراحتی را افزایش و در تعامل با سایر عوامل خطرزا میزان غیبت از کار و مراجعات به پزشک را به ترتیب 3/6 و 36 برابر افزایش می دهد. افراد با سطح توانایی خوب نسبت به افراد با سطح توانایی عالی 4 برابر بیش تر در معرض ناراحتی های اسکلتی- عضلانی بودند. افراد با سطح توانایی ضعیف نسبت به افراد با سطح توانایی عالی به ترتیب 18 و 8 برابر بیش تر غیبت از کار و مراجعه به پزشک داشتند.
کاهش وزن، کاهش ساعات کاری و بهبود توانایی انجام کار می تواند منجر به کاهش ناراحتی های اسکلتی- عضلانی، غیبت از کار و مراجعه به پزشک در بین آرایشگران زن شود.