ارسال محصولات با استفاده از دو روش توزیع محصول و مقایسه آنها با در نظر گرفتن انبار عبوری

تکنیک لجستیک جدیدی که به طور موفقیت آمیز، در تعداد زیادی از زنجیره خرده فروشان به کار گرفته شده تحت عنوان انبار میانی نامیده می شود. در این سیستم، انبارها به جای اینکه نقاطی برای انبارش موجودی باشند، به منزله هماهنگ کننده موجودی هستند.
این مقاله، با مدلی سروکار دارد که مسئله مسیریابی وسیله نقلیه با وجود انبار میانی و امکان ارسال جزئی محصولات به مشتریان را بهینه سازی کرده است. بدین صورت که با دو نوع توزیع محصولات سروکار دارد و وسایل نقلیه پس از ترک انبار، طی مسیرهایی محصولات را از تامین کنندگان جمع آوری کرده و به انبار باز می گرداند سپس پس از جداسازی و ادغام محصولات داخل انبار، اقلام را با توجه به ارسال جزئی در مسیرهای بین مشتریان توزیع کرده یا به طور مستقیم از کارخانه ها به مشتریان ارسال می کنند.
مسئله مورد نظر چون از مسئله مسیریابی وسیله نقلیه پیروی می کند NP-hard بوده و در نتیجه استفاده از روش های دقیق برای حل آن ممکن نیست. در این مقاله برای حل، از دو الگوریتم فرا ابتکاری بهینه سازی توده ذرات و جستجوی ممنوع و یک الگوریتم ابتکاری جستجوی همسایگی، استفاده شده است و نتایج آن برای چهار دسته داده با سایزهای 5، 8، 9 ، 10 و 20 جفت مشتری در نظر گرفته شده است که از نتایج نهایی نتیجه گرفته می شود که الگوریتم بهینه سازی توده ذرات با وجود زمان زیاد به جواب های قابل قبول و نزدیک به بهینه می رسد و الگوریتم ابتکاری جستجوی همسایگی با جواب های خوب در رده دوم ولی کمترین زمان را برای دستیابی به جواب نزدیک به بهینه صرف می کند.