بررسی اثر تیمار طولانی مدت آگونیست های گیرنده افیونی مو (Mu) بر بیان ژن های Dnm1L و Rab22a

مرفین و مشتقات آن به دلیل ویژگی های قوی ضد دردشان در مصارف پزشکی بسیار شناخته شده هستند. اما استفاده پزشکی از آن ها به دلیل ایجاد مقاومت و وابستگی پس از استفاده طولانی به شدت محدود است. گیرنده های افیونی مو در سلول ها بر اثر مرفین دچار اندوسیتوز نمی شوند اما مشابه های انکفالین مانند DAMGO باعث اندوسیتوز سریع گیرنده ها می شوند. استفاده مکرر از داروهای مخدر باعث تغییر بیان ژن ها می شود. مطالعه کنونی به بررسی اثر تیمار طولانی مدت افیون ها بر میزان بیان ژن های Dnm1L و Rab22a پرداخته است.
مواد و روش‏ها: سلول های HEK293 که گیرنده افیونی Mu را بیان می نمایند، با مرفین، DAMGO و متادون به طور جداگانه و طولانی مدت تیمار شد. mRNA از عصاره سلولی استخراج شد و پس از ساخت cDNA، میزان بیان ژن های Dnm1L و Rab22a نسبت به نمونه کنترل به روش Q-RT-PCR مقایسه شد. نتایج با نرم افزار Graph Pad تجزیه و تحلیل آماری شد.
بررسی منحنی های به دست آمده از Q-RT-PCR نشان داد در اثر تیمار طولانی مدت با مرفین در مقایسه با نمونه کنترل بیان ژن Dnm1L 37/2 برابر افزایش یافته و بیان ژن Rab22a 39/0 برابر کاهش یافته است. در حالی که میزان بیان Dnm1L در اثر تیمار با متادون و DAMGO تغییر معنی داری نشان نداده است، بیان ژن Rab22a به ترتیب 41/0 و 45/0 درصد کاهش نشان داده است.
نتیجه گیری: ژن Dnm1L می تواند در مسیرهای مقاومت سلولی ایجاد شده در اثر مرفین که باعث تفاوت آن نسبت به سایر آگونیست ها می شود دخالت داشته باشد.