بررسی ارتباط هورمون های آنتی مولرین، اینهیبین B و تستوسترون با شاخص های مایع منی در بیماران کریپتورکیدیسم

کریپتورکیدیسم شایع‏ترین نقص دستگاه تناسلی مذکر و شایع‏ترین بیماری غدد درون ریز پسران هنگام تولد است. یکی از عوامل آن ترشح ناکافی هورمون آنتی مولرین از سلول‏های سرتولی بیضه قبل از تولد است. اخیرا نقش این هورمون و هورمون اینهیبین B در باروری به اثبات رسیده است و به عنوان شاخصی برای ارزیابی عملکرد سلول‏های سرتولی شناخته می‏شود. هدف این مطالعه بررسی رابطه بین هورمون آنتی مولرین، اینهیبینB، تستوسترون و شاخص‏های مایع منی در بیماران کریپتوکیدیسم پس از بلوغ است.
مواد و روش‏ها: داده های این مطالعه مقطعی از نمونه خون و مایع منی 20 بیمار دچار سابقه کریپتوکیدیسم یک طرفه در محدوده سنی 20 تا 40 سال مراجعه کننده به بخش اورولوژی بیمارستان دکتر شریعتی تهران به‏دست آمد. همچنین غلظت سرمی هورمون‏های آنتی مولرین، تستوسترون و اینهیبین B توسط روش الایزا ارزیابی شد. ارزیابی پارامترهای مایع منی توسط نرم افزار CASA (Computer Aided Semen Analysis 6.5.0) صورت گرفت. برای بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون آماری همبستگی پیرسون استفاده شد.
بین تحرک اسپرم با تعداد اسپرم (086/ =r، 01/0>P)، تحرک کلی اسپرم با درصد حرکت سریع (97/0=r، 01/0>P)، تعداد اسپرم با درصد حرکت سریع (9/0=r، 01/0>P)، تعداد گلبول‏های سفید مایع منی با تعداد اسپرم (63/0=r، 05/0>P)، تعداد گلبول‏های سفید مایع منی با تحرک (66/0=r، 05/0>P)، تعداد گلبول‏های سفید مایع منی با حرکت سریع (77/0=r، 01/0>P) و سطح تستوسترون با آنتی مولرین سرمی (6/0=r، 01/0>P) ارتباط مثبت معنی‏داری وجود داشت.
نتیجه گیری: غلظت سرمی هومون‏های آنتی مولرین، تستوسترون و اینهیبین B در افراد کریپتورکیدیسم از محدوده طبیعی پایین‏تر است. با وجود این که بین هورمون تستوسترون و آنتی مولرین رابطه مثبت معنی‏داری به‏دست آمد اما هیچ یک از هورمون‏های مورد مطالعه ارتباط معنی‏داری با شاخص‏های مایع منی نشان نداد.