بررسی همبستگی بین توانمندی روان شناختی و فرسودگی شغلی با نقش واسطه ای استرس ادراک شده در پرستاران

یکی از عوامل تنش زا در انسان، محیط کاری است. درصورت عدم برخورداری از مهارت های لازم، افراد ممکن است درگیر فرسودگی شغلی شوند. هدف از پژوهش حاضر تعیین همبستگی بین توانمندی روان شناختی و فرسودگی شغلی با نقش واسطه ای استرس ادراک شده در پرستاران بود.
این مطالعه به روش توصیفی از نوع همبستگی بر روی 254 پرستار از بیمارستان های شهر رشت در سال 1393 انجام شد. نمونه ها به روش نمونه گیری خوشه ایتصادفی، انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل: پرسشنامه های فرسودگی شغلی مازلاک، استرس ادراک شده کوهن و توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر آنالیز شدند.
نتایج آزمون همبستگی نشان داد بین توانمندی روان شناختی و استرس ادراک شده با فرسودگی شغلی به ترتیب با ضریب همبستگی 53/0- و 67/0، همچنین بین توانمندی روان شناختی و استرس ادراک شده با ضریب همبستگی 56/0-، همبستگی معنی دار وجود دارد (01/0>p). براساس نتایج رگرسیون، توانمندی روان شناختی توانست 29% از واریانس فرسودگی شغلی و 32% از واریانس استرس ادراک شده را پیش بینی کند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد توانمندی روان شناختی به صورت غیرمستقیم، با نقش واسطه ای استرس ادراک شده می تواند 54% از واریانس فرسودگی شغلی را تبیین کند.
طبق نتایج این مطالعه، توانمندی روان شناختی در کاهش استرس ادراک شده و فرسودگی شغلی در پرستاران موثر است. بنابراین، پیشنهاد می شود دوره های آموزشی مبتنی بر افزایش توانمندی روان شناختی برای پرستاران برگزار گردد.