بررسی رابطه بین مدیریت دانش با خلاقیت و بهسازی اعضای هیات علمی دانشگاه های مجری آموزش از دور

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین مدیریت دانش با خلاقیت و بهسازی اعضای هیات علمی دانشگاه های مجری آموزش از دور بوده است.
روش شناسی: روش پژوهش، توصیفی - همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه های مجری آموزش از دور کشور، شامل دانشگاه های پیام نور، دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی، دانشگاه تهران، دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشگاه صنعتی امیرکبیر و دانشگاه تربیت مدرس، مشتمل بر2901 نفر بوده است. تعداد نمونه بر اساس فرمول کوکران 339 نفر بدست آمده است. روش نمونه گیری از نوع طبقه ای نسبی بوده است. جهت گردآوری داده ها، از ابزارهای پرسشنامه غیر ساختارمند، نیمه ساختارمند و ساختارمند استفاده شده است. نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف – اسمیرنوف و ارتباط بین سه متغیر مدیریت دانش، خلاقیت و بهسازی از ضریب همبستگی و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از Spss استفاده شده است.
یافته ها نشان می دهد بین مدیریت دانش، خلاقیت و بهسازی اعضای هیات علمی، همبستگی معنادار وجود دارد.
مدیریت دانش به عنوان یک راهبرد آگاهانه موجب خلق دانش، تسهیم دانش، کاربرد دانش شده و خلاقیت، پیش شرط لازم برای بهسازی آموزشی، سازمانی و فردی بوده و بهسازی نیز باعث افزایش عملکرد اعضای هیات علمی در دانشگاه های مجری آموزش از دور می شود.