بررسی تغییرات عمقی ویژگی های خاک های زیر کشت تاغ (Haloxylyn aphyllum) در منطقه یحیی آباد سبزوار

تاغ یکی از گیاهان معمول برای تثبیت شن های روان در ایران است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر تاغ بر ویژگی های فیزیکی شیمیایی خاک و امکان تشکیل جزایر حاصلخیز در منطقه یحیی آباد سبزوار بود. ابتدا بر اساس مشاهدات صحرایی و تجزیه و تحلیل پوشش گیاهی، دو منطقه با پوشش خوب و متوسط تاغ تعیین و به صورت کاملا تصادفی، 4 نقطه در منطقه متوسط و 5 نقطه در منطقه خوب انتخاب شد. جهت بررسی ویژگی های ریخت شناسی و فیزیکوشیمیایی خاک در هر نقطه، یک خاکرخ در زیر درخت و یک خاکرخ بین درختان تاغ و مجموعا تعداد 18 خاکرخ حفر و پس از تشریح، از افق های ژنتیکی نمونه برداری گردید. نتایج نشان داد که میزان SOC ، Nt و Pa در زیر درختان، به ویژه در لایه های سطحی منطقه خوب، نسبت به بین درختان افزایش معنی داری داشته است. تغییرات هماهنگ HCO3- با SOC نشان دهنده ارتباط نزدیک آنها است. یون های Na+، Ca2+ و Cl- و به دنبال آن قابیلت هدایت الکتریکی و نسبت جذب سدیم، در همه لایه های خاک زیر درختان نسبت به بین درختان افزایش نشان داد. نتایج تجزیه برگ تاغ نشان داد که اضافه شدن برگ ها به خاک و تجزیه آنها، عامل اصلی افزایش موارد گفته شده است. کم بودن میزان Mg در برگ گیاه، توجیه کننده عدم افزایش قابل توجه این کاتیون در خاک است. از بین ویژگی های فیزیکی، فقط میزان SP به دلیل تاثیر موادآلی بر آن، در عمق اول خاک منطقه خوب افزایش پیدا کرده است. نتایج این پژوهش موید تشکیل جزایر حاصلخیز قابل تشخیص در زیردرختان تاغ شده است که با شدت کمتر تا عمق خاک نیز ادامه پیدا کرده است.