تاثیر تمرین ورزشی مقاومتی بر سطوح اپلین و شاخصهای التهابی در مردان چاق کم تحرک

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین مقاومتی بر سطوح اپلین و شاخص های التهابی (اینترلوکین-6 و پروتئین واکنشی- C) در مردان چاق کم تحرک بود. در این مطالعه نیمه تجربی، 20 مردان 48 تا 60 سال و با 30BMI≥ به عنوان نمونه آماری انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل (10 نفر) و تمرین مقاومتی (10 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 12 هفته تمرین تمرینات مقاومتی، 3 جلسه در هفته، 3 دوره با 12- 10تکرار در هر جلسه و با شدت 75 - 50% یک تکرار بیشینه و زمان استراحت بین هر دور90- 60 ثانیه بود. تمرینات شامل حرکت پرس سینه، کشش زیر بغل پارویی، سرشانه هالتر از پشت، پرس پا، جلو ران و پشت ران بود. نمونه های خونی قبل و 48 ساعت پس از 12 هفته تمرین مقاومتی، جهت اندازه گیری اپلین، اینترلوکین-6 (IL-6)، پروتئین واکنشی- C(CRP) و شاخص مقاومت به انسولین، جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون های تی زوجی و تی مستقل در سطح معناداری 05/0 p< با استفاده از نرم افزار SPSS20 تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد12 هفته برنامه تمرین مقاومتی موجب کاهش معنی دار IL-6(036/0p=)، CRP (011/0p=)، وزن(029/0p=)، نمایه توده بدن (021/0p=) و درصد چربی (005/0p=) گردید. سطوح اپلین (06/0p=) و شاخص مقاومت به انسولین (089/0p=) در گروه تجربی کاهش یافت، که از لحاظ آماری معنادار نبود. به طورکلی، 12 هفته تمرین مقاومتی علی رغم کاهش معنادار شاخص های التهابی، سبب کاهش معناداری در سطوح اپلین نشده است. به نظر می رسد تغییرات مشاهده شده در شاخص های التهابی، به دلیل کاهش تودهچربی بدن و ماهیت ضدالتهابی تمرین مقاومتی بوده است.