بررسی برخی صفات فیتوشیمیایی گیاه دارویی چای ترش (Hibiscus sabdariffa L.) تحت تاثیر سیستم های مختلف تغذیه ای و آب آبیاری

با هدف مطالعه تاثیر سیستم های مختلف تغذیه ای و سطوح مختلف آب آبیاری بر برخی خصوصیات فیتوشیمیایی گیاه دارویی چای ترش (Hibiscus sabdariffa L.)، آزمایشی در دو سال زراعی 92-1391 و 93-1392 در دانشگاه جیرفت، به صورت کرت های خرد شده نواری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: سطوح مختلف آب آبیاری در سه سطح 60، 80 و 100 درصد نیاز آبی گیاه که به عنوان فاکتور کرت های اصلی در نظر گرفته شدند و منبع تغذیه گیاه در 5 سطح (کود زیستی مایکوریزا، ورمی کمپوست، کود گاوی و کود شیمیایی (NPK) و تیمار شاهد) که به عنوان فاکتور کرت های فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس مرکب طی دو سال آزمایش، تاثیر معنی دار تیمارهای تغذیه ای و سطوح مختلف آب آبیاری را بر محتوای فنل کل، آنتوسیانین، اسیدیته کاسبرگ، درصد روغن دانه و درصد پروتئین دانه گیاه نشان دادند. در منبع تغذیه ای ورمی کمپوست و کود گاوی بیشترین میزان آنتوسیانین به ترتیب با 3.05 و 2.87 (میلی گرم/ گرم وزن خشک)، فنل کل با 12.52 و 12.90 (میلی گرم/ گرم وزن خشک) و اسیدیته 0.81 و 0.87 (گرم/ 100 گرم وزن خشک) کاسبرگ مشاهده شدند. همچنین سطح 60% و 100% نیاز آبی گیاه به ترتیب بیشترین و کمترین میزان آنتوسیانین (3 و 2.19 میلی گرم/ گرم وزن خشک)، فنل کل (13.04 و 10.81 میلی گرم/ گرم وزن خشک) و پروتئین دانه (20.90% و 20.01%) را تولید کردند. علاوه براین، مقدار آنتوسیانین تحت تاثیر اثرات متقابل سیستم های تغذیه ای و سطوح آبیاری و درصد روغن دانه نیز تحت تاثیر برهم کنش سال در آبیاری قرار گرفتند. البته ویتامین C کاسبرگ تحت تاثیر هیچ یک از تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت.