تاثیر پری بیوتیک مانان الیگوساکارید بر عملکرد، جمعیت میکروبی ایلئوم روده، صفات ایمنی و قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی در مرغ های تخم گذار تغذیه شده با جیره های حاوی سطوح مختلف پروتئین خام

این مطالعه به منظور بررسی تاثیر پری بیوتیک مانان الیگوساکارید برعملکرد، کیفیت تخم مرغ، پاسخ ایمنی،جمعیتمیکروبی ایلئوم رودهوقابلیت هضمایلئومیموادمغذیدرمرغ هایتخم گذارتغذیهشدهبا سطوحمختلفپروتئین خام انجام گرفت. از تعداد 150 قطعه مرغ تخم گذار سویه های لاین W-36در قالب یک طرح کاملا تصادفی با آزمایش فاکتوریل 2×3 استفاده شد. جیره های آزمایشی شامل سه سطح پروتئین خام (سطح توصیه شده سویه، 95 و 90 درصد سطح توصیه شده) و دو سطح مانان الیگوساکارید (صفر و 1/0 درصد جیره) بودند.کاهش 10 درصدی سطح پروتئین خام جیره سبب کاهش وزن تخم مرغ، درصد تخم گذاری، توده تخم مرغ و نامناسب شدن ضریب تبدیل خوراک شد (01/0P<). افزودن مکمل مانان الیگوساکارید به جیره، درصد تخم گذاری و توده تخم مرغ را بهبود داد (05/0P<).غلظت پادتن علیه نیوکاسل، پاسخ اولیه و ثانویه غلظت پادتن علیه گلبول قرمز گوسفندی در اثر مصرف مانان الیگوساکارید در جیره افزایش یافتند (05/0P<). کاهش پنج درصدی سطح پروتئین خام جیره سبب کاهش مقدار تری گلیسرید سرم خون شد (05/0P<). کاهش پنج و 10 درصدی پروتئین خام قابلیت هضم خاکستر کل را بهبود و کاهش 10 درصدی پروتئین خام قابلیت هضم چربی خام را کاهش داد (05/0P<). افزودن مانان الیگوساکارید به جیره، قابلیت هضم چربی خام را بهبود و جمعیت میکروبی اشریشیاکلی را در ایلئوم روده کاهش داد (05/0P<).بنابراین، افزودن مکمل مانان الیگوساکارید به میزان 1/0 درصد جیره موجب بهبود فاکتورهای ایمنی و فلور میکروبی ایلئوم روده شد. همچنین، سطح 68/15 درصد پروتئین خام جیره از سن 47 تا 57 هفتگی فراسنجه های عملکردی مرغ های تخم گذار را کاهش نداد.