بررسی اثر کوئرستین بر روی تعداد بلاستومرها، ضخامت زونا پلوسیدا و میزان هچ شدن جنین های موش قرار گرفته در معرض اکتینومایسین D: یک مطالعه تجربی

کویرستین یک فلاونویید با توانایی بهبود رشد جنین در محیط آزمایشگاهی می باشد، و اکتینومایسین D یک القاء کننده آپوپتوز در سلول های جنینی است.

هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر کویرستین بر روی تعداد سلول های زنده و آپوپتوزی، ضخامت زونا پلوسیدا و میزان هچ شدن جنین های قرار گرفته در معرض اکتینومایسین D پیش از لانه گزینی در موش بود.

جنین های دو سلولی به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل، کویرستین، اکتینومایسین D و کویرستین+اکتینومایسین D) تقسیم شدند. درصد بلاستوسیست ها و بلاستوسیست های هچ شده و ضخامت زونا پلوسیدا محاسبه شد. تعداد بلاستومرها با استفاده از رنگ آمیزی هوخست و پروپیدیوم یدید، و تعداد سلول های آپوپتوزی با استفاده از روش تانل شمارش شد.

نتایج نشان داد که استفاده از کویرستین به طور معنا داری رشد جنین ها را در مقایسه با گروه کنترل بهبود بخشید (p=0/037). به علاوه، کویرستین به طور معنا داری اثرات مخرب اکتینومایسین D بر رشد جنین ها را کاهش داد (p=0/026)

کویرستین ممکن است از جنین ها در برابر اکتینومایسین D محافظت کند به طوری که تعداد سلول های زنده را افزایش و تعداد سلول های آپوپتوزی را کاهش دهد، که می تواند به رشد بلاستوسیست ها، نازک شدن ضخامت زونا پلوسیدا و افزایش میزان هچ شدن جنین موش کمک کند.