خود ارزشیابی صلاحیت بالینی کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال تحصیلی 95 - 94

خودارزشیابی یک مهارت تکاملی و قسمت مهمی از فرایند ارزشیابی است که فرد عملکرد خود را در ارتباط با استانداردها،بررسی و تجزیه و تحلیل می نماید، به علاوه به فرد فرصت می دهد تا عقاید خود را در زمینه عملکردهایش ابراز دارد. هدف از این مطالعه تعیین میزان خود ارزشیابی صلاحیت بالینی کارورزان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران بوده که در سال تحصیلی 95 - 94 انجام شده است.
در این پژوهش توصیفی 67 نفر از دان شآموختگان دانشگاه علوم پزشکی مازندران خود را بر اساس یک فرم ارزشیابی 91 موردی با مقیاس لیکرت 6 رتبه ای در ده قابلیت عمومی پزشکی مورد ارزشیابی قرار دادند.با محاسبه میانگین رتبه های داده شده به مجموع موارد مربوط به هر یک از قابلیت ها، نمره آنها در هر قابلیت تعیین گردید.
دانش آموختگان پزشکی این دانشگاه از میانگین رتبه ای میانگین رتبه ای بیشتر از 94 / 4 برخوردار بودند که بالاترین میانگین رتبه ها به پزشکی سالمندی(X=5/38 ، SD=/067) و کمترین میانگین رتب ه ها به مهارتهای پروسیجرال ( X=2/48، SD=2/14 ) اختصاص داشت.
در مطالعه حاضر نشان داده شد که میزان صلاحیت بالینی دانش آموختگان پزشکی بر اساس ارزیابی خودشان در سطح قابل قبولی بوده است.خود ارزشیابی به عنوان یکی از راه های دریافت بازخورد از یادگیرندگان می تواند بازتاب مفیدی را در زمینه میزان موفقیت برنامه پزشکی در ایجاد قابلیت های عمومی برای دست اندرکاران برنامه از نظر طراحی و اجراء فراهم کند.