مروری بر گیاهان ضد تریکومونا واژینالیس و اثرات درمانی آنها

واژینیت تریکومونایی، شایع ترین بیماری غیر ویروسی قابل انتقال از راه جنسی و مترونیدازول موثرترین داروی آن است که همانند سایر داروهای صناعی دارای اثرات نامطلوب می باشد. از آنجا که گیاهان دارویی عوارض جانبی کمتر و مقبولیت بیشتری در میان اکثر مردم دارند، مطالعه حاضر با هدف مروری بر گیاهان ضد تریکوموناس واژینالیس و اثرات درمانی آنها انجام شد.
در این مطالعه مروری، بانک های اطلاعاتی Scopus، Pubmed، Medline، Google Scholar، SID، Iran Medex و Magiran توسط کلید واژه هایی مانند tricomona vaginalis،complementary و herbal medicine و معادل فارسی آنها نظیر تریکوموناس واژینالیس، گیاهان دارویی و درمان های مکمل، در فاصله سال های 2017-1976 برای شناسایی مقالات مرتبط مورد جستجو قرار گرفتند. تمام مطالعات کارآزمایی in vivo و in vitro وارد مطالعه شدند. در جستجوی اولیه 120 مقاله یافت شد که در نهایت 25 مقاله مورد نقد و بررسی قرار گرفتند.
مطالعات بررسی شده در این مرور، بیان گر موثر بودن برخی ترکیبات گیاهی (آویشن شیرازی، سیر اسطوخودوس، اکالیپتوس، مورد) بر مهار رشد انگل تریکوموناس واژینالیس بودند، اما مطالعات انسانی بیشتر برای کاربردی شدن آنان در درمان واژینیت تریکومونایی مورد نیاز است.
علی رغم اثرات مفیدگیاهان دارویی در درمان تریکومونا واژینالیس، از آنجا که عمده مطالعات in vitro بودند، کاربرد این گیاهان نیازمند مطالعات in vivo بیشتری است تا گامی موثر در جهت شناسایی هرچه بیشتر درمان های طبیعی به عنوان روش کم هزینه، کم خطر و در دسترس برداشته شود، لذا استفاده از نتایج این مطالعه باید با احتیاط صورت گیرد.