ارائه یک مدل راهبردی برای دستیابی به توسعه پایدار شهری در کلان شهر مشهد

زمینه بسیاری از پژوهش های شهری، توسعه پایدار است و نگرش آرمانی برنامه ریزان و طراحان شهری در طراحی شهرهای پایدار، عمدتا بر زندگی بهتر و کاهش بحران های محیطی است. این مقاله به دنبال پاسخگویی به این سوالات است که مهم ترین مسائل و مشکلات ناپایداری در کلان شهر مشهد کدام اند؟ و مهم ترین راهکارهای دستیابی به یک مدل راهبردی توسعه پایدار شهری در کلان شهر مشهد کدام است؟ هدف پژوهش حاضر ارائه مدلی راهبردی برای دستیابی به توسعه پایدار شهری در کلان شهر مشهد است. بدین منظور ابتدا مفاهیم و اصول توسعه پایدار شهری مورد بررسی قرارگرفته است. سپس انواع نظریات مرتبط با توسعه پایدار شهری شامل بوم شهر، شهر فشرده و شهر هوشمند با استفاده از روش آنالیز مفهومی بررسی، تحلیل و جمع بندی شده اند. درنهایت پس از بررسی اسناد بالادستی و مشخص شدن اصول برنامه ریزی، مدل مفهومی اولیه تحقیق ارائه گردید. مدل به این موضوع اشاره می کند که برای دستیابی به توسعه پایدار شهری در کلان شهر مشهد تاکید بر بعد مدیریت سیستمی همراه ابعاد چهارگانه پایداری شامل ابعاد کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی ضروری است. در ارزیابی کمی مدل مفهومی با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی، بزرگ تر بودن ضریب مسیر پایداری محیط زیست حاکی از آن است که مهم ترین مشکل ناپایداری شهری در کلان شهر مشهد، ناپایداری محیط زیست می باشد. با توجه به مطالعات انجام شده و بر اساس نظرات خبرگان، یک مدل راهبردی جامع و مشارکت محور بهترین راهکار برای دستیابی به توسعه پایدار شهری در کلان شهر مشهد می باشد.