تعیین رشد حجم پول بهینه در اجرای سیاست هدفمندی یارانه حامل های انرژی: رویکرد هدفگذاری تورمی انعطاف پذیر

هدف از این مقاله، طراحی یک قاعده سیاست پولی بهینه برای بانک مرکزی با هدف ثبات سازی تولید و تورم، همزمان با اجرای سیاست هدفمندسازی یارانه حامل های انرژی در اقتصاد ایران است. بدین منظور ابتدا آثار اصلاح قیمت حامل های انرژی و اجرای سیاست های جبرانی دولت بر متغیرهای عمده کلان اقتصاد، به ویژه تولید و تورم، مرور می شود و سپس قاعده پولی بهینه در چارچوب هدف گذاری تورم انعطاف پذیرو با استفاده از روش کنترل بهینه تصادفی به دست می آید. در این رابطه یک تابع زیان، شامل توان دوم متغیرهای تورم، رشد شکاف تولید و انحراف رشد حجم نقدینگی از دوره قبل، برای بانک مرکزی انتخاب و با توجه به دو قید منحنی فیلیپس و منحنی تقاضای کل (فرم کاهش یافته یک الگوی کلان) کمینه و قاعده پولی بهینه در شرایط اجرای طرح اصلاح قیمت حامل های انرژی استخراج می شود. در نهایت با جایگزینی قاعده پولی بهینه به دست آمده در الگوی اقتصادسنجی کلان، رشد حجم نقدینگی بهینه تحت شرایط مختلف محاسبه می شود. نتایج نشان می دهد که می توان با اجرای سیاست پولی بهینه، به مهار تورم حاصل از افزایش قیمت حامل های انرژی پرداخت، ضمن آنکه با روش های جبرانی مناسب برای بخش تولید و اجرای سیاست های طرف عرضه، از طریق افزایش بهره وری، وضعیت تولید را بهبود بخشید.