بررسی اثر محافظتی هسپرتین در برابر کبد چرب ناشی از رژیم غذایی پرچرب در موش صحرایی

کبد چرب به عنوان شایع ترین بیماری کبد، معمولا با چاقی، افزایش چربی خون و دیابت نوع 2 همراه است. هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثرات محافظتی هسپرتین در برابر کبد چرب ناشی از رژیم غذایی پرچرب در موش صحرایی بود.
تعداد 32 سر مو ش صحرایی نر ویستار در گروه های آزمایشی: شاهد سالم، تغذیه با جیره پرچرب، تغذیه با جیره پرچرب بعلاوه کلوفیبرات به عنوان کنترل مثبت و گروه تغذیه با جیره پرچرب بعلاوه هسپرتین (mg/kg 5)، به مدت 6 هفته تیمار شدند. درنهایت، گروه ها ازلحاظ تغییرات پروفایل لیپیدی سرم، شاخص های سرمی آسیب کبد و فعالیت آنتی اکسیدانی کبد با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یک طرفه مورد مقایسه قرار گرفتند. هیستوپاتولوژی کبد نیز به منظور تائید یافته های بیوشیمیایی انجام پذیرفت.
در گروه تیمار با جیره پرچرب افزایش تری گلیسرید و کلسترول خون، افزایش معنی دار فعالیت آنزیم های هپاتوسیتی پلاسما (آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز) و کاهش معنی دار فعالیت آنتی اکسیدان ها (سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز) و افزایش میزان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی (مالون دی آلدئید) در بافت کبد دیده شد (01/0p<). تیمار با هسپرتین به طور معنی داری مقادیر افزایش یافته مارکرهای آسیب بافت کبد در سرم و مالون دی آلدئید بافت کبد را کاهش داد و آنتی اکسیدان های کبد و چربی های افزایش یافته سرم را به حد طبیعی بازگرداند (05/0p<). مشاهدات ریزبینی کبد با تغییرات بیوشیمیایی ایجادشده هم راستا بود.
نتایج نشان داد هسپرتین اثرات محافظتی خود در پیشگیری از کبد چرب در موش های صحرایی تغذیه شده با جیره پرچرب را با عملکرد آنتی اکسیدانی خود اعمال می کند.