اثر حفاظتی 6 هفته تمرین اختیاری بر آپوپتوز کبدی ناشی از دوکسوروبیسین در Ratهای مدل سالمندی

روش های تمرینی مختلفی جهت کاهش عوارض داروی دوکسوروبیسین ارایه شده اند که به نظر می رسد با توجه به شرایط بیماران، زمان شروع تمرینات، طول دوره و استرس تمرینی باید مورد توجه بیشتری قرار بگیرند. از این رو، هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر حفاظتی تمرین اختیاری بر آپوپتوز کبدی ناشی از دوکسوروبیسین در Ratهای مدل سالمندی بود.
42 سر Rat بالغ نژاد Wistar، در 6 گروه (7 = n) شامل جوان، سالمند، سالمند + سالین، سالمند + دوکسوروبیسین، سالمند + دوکسوروبیسین + تمرین اختیاری و سالمند + سالین + تمرین اختیاری قرار گرفتند. تمرین اختیاری، در قفس های مجهز به چرخ دوار و شمارشگر مسافت، به مدت 6 هفته به صورت انفرادی و آزادانه انجام شد. هم زمان با 15 روز پایانی تمرین، دوکسوروبیسین یا محلول سالین با دز روزانه ی 1 میلی گرم/کیلوگرم (دز تجمعی 15 میلی گرم/کیلوگرم) تزریق شد. 48 ساعت پس از اتمام تمرین، بافت برداری از کبد برای ارزیابی بیان پروتئین های Bax و B-cell leukemia 2 (Bcl-2) جهت بررسی آپوپتوز به روش Western blot انجام شد.
آزمون One-way ANOVA نشان داد در گروه های تمرینی نسبت به سایر گروه ها، میزان بیان پروتئین Bax و نسبت Bcl-2/Bax کاهش معنی دار و بیان پروتئین Bcl-2، افزایش معنی داری یافته بود.
تمرین اختیاری قبل و حین شیمی درمانی، ممکن است بتواند از طریق کاهش پروتئین Bax و نسبت Bcl-2/Bax، باعث کاهش آپوپتوز و افزایش بقا در هپاتوسیت های سالم سالمندان و در نتیجه، کاهش عوارض دوکسوروبیسین شود.