بررسی عوامل موثر بر بقای زنان مبتلا به سرطان پستان با استفاده از مدل Bayesian Cox

سرطان پستان یکی از بیماری های شایع در میان زنان است که عوامل مختلفی در ایجاد آن دخالت دارند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر نشانگرهای تومور Estrogen receptor (ER)، Human epidermal growth factor receptor 2 (Her2) و آنتی ژن Ki67 و دیگر عوامل تاثیرگذار بر روی بقای بیماران شهر یزد با استفاده از روش آنالیز Bayesian Cox چندگانه بود.
از میان مراجعه کنندگان به مرکز پرتودرمانی شهید رمضان زاده، 538 نفر از بیماران مبتلا به سرطان پستان شناسایی شدند و اطلاعات آنان از سال های 91-1384 ثبت شد. از نرم افزار R نسخه ی 2.4.3 برای آنالیز داده ها استفاده گردید. همچنین، 050/0 > P به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
میانگین سن شرکت کنندگان 16/11 ± 03/48 سال و میانگین زمان بقا 23/4 ± 64/97 ماه بود. با استفاده از روش Kaplan–Meier میزان بقای 1، 3، 5 و 8 ساله ی زنان مبتلا به سرطان پستان به ترتیب 976/0، 898/0، 823/0 و 737/0 برآورد گردید. نتایج حاصل از آنالیز چندگانه ی Bayesian Cox نشان داد که متغیرهای Ki67 (372/6-630/1 = Prediction interval یا PI 95 درصد، 260/3 = Hazard ratio یا HR) و ER (354/3-023/2 = PI 95 درصد، 592/2 = HR)، مرحله ی بیماری (730/7-079/4 = PI 95 درصد، 620/5 = HR)، درگیری غدد لنفاوی (790/2-127/1 = PI 95 درصد، 761/1 = HR) و جراحی (422/2-102/1 = PI 95 درصد، 631/1 = HR) روی زمان بقا تاثیر معنی داری داشتند.
طبق آنالیز Bayesian Cox چندگانه، متغیرهای مرحله ی بیماری و درگیری غدد لنفاوی و نوع عمل جراحی و نشانگرهای Ki67 و ER بر روی مخاطره ی مرگ تاثیر مثبت دارند. با تلفیق روش Bayesian Cox و نیمه پارامتری در آنالیز بقا، به دلیل استفاده از اطلاعات پیشین و عدم نیاز به برقراری شروط روش پارامتری، مدل انعطاف پذیری و نیرومندی بیشتری در برابر اختصاص اشتباه احتمالات را دارد. این امر به نتایج اعتبار بیشتری می بخشد.