ویژگی های ریخت شناسی رسوبات بادی و بادهای فرساینده دشت سیستان

فعالیت رسوبات بادی در دشت سیستان خسارت های زیادی به ساختارهای زیربنایی وارد می کند. بر همین اساس، پراکنش ویژگی های ریختی (مرفولوژیک) و وضعیت تثبیت رسوبات بادی در داخل کریدورهای فرسایشی با استفاده از داده های ماهواره ای و بازدیدهای میدانی و اندازه گیری های زمینی در مقیاس مناسب تهیه شد. روند تغییرات انرژی باد های فرساینده براساس پتانسیل حمل رسوبات بادی با استفاده از آمار ساعتی سرعت و جهت باد در 6 ایستگاه هواشناسی اطراف دشت سیستان تهیه شد و میانگین سرعت باد سالانه، پتانسیل حمل ماسه، جهت حرکت نهایی ماسه، اندازه برداری حمل ماسه و شاخص تغییرپذیری جهت باد محاسبه و با استفاده از مدل مناسب کریجینگ پهنه بندی شدند. نتایج نشان داد که فعالیت رسوبات بادی در منطقه سیستان بیشتر تحت تاثیر بادهای 120 روزه است که از سطح هامون ها و براساس توپوگرافی سطح زمین در داخل چهار دالان فرسایشی صورت می گیرد. بیشتر اشکال تپه های ماسه ای در سیستان در اثر باد یک جهته شکل گرفته اند که شامل بارخان، رشته عرضی و پهنه ماسه ای است. مقدار فرسایندگی بادها براساس پتانسیل حمل ماسه در مناطق شمالی دشت سیستان و روی هامون های صابری و برینگک دارای بیشترین مقدار و هرچه به سوی مرز شرقی و جنوبی پیش می رود از شدت آن کاسته می شود. مقدار پتانسیل حمل ماسه در ایستگاه زابل 2516 واحد بردارست که یکی از بالاترین ارقام در بیابان های داخلی جهان می باشد.