معرفی، بیان و تنظیم آنتی ژن های بیضه ای سرطان: مقاله مروری

آنتی ژن های بیضه ای سرطان (Cancer/testis antigen) دسته ای از آنتی ژن ها می باشند که در بافت های زایای بیضه و نیز ارگان های تناسلی فرد مونث و نیز انواع تومورها بیان می شوند. از نظر محل قرارگیری آن ها بر روی ژنوم، این ژن ها به دو دسته آنتی ژن های بیضه ای سرطان واقع بر روی کروموزم X، که حدود نیمی از آن ها را شامل می شوند و ژن های غیر واقع بر روی کروموزم X که در سراسر ژنوم اتوزومی پراکنده می باشند، تقسیم می شوند. با پژوهش های وسیع بر روی عملکرد این مولکول های مهم زیستی، وظایف آن ها تا حدودی مشخص شده است، که از جمله مهمترین کارکردهای احتمالی آن ها، تنظیم رونویسی ژن ها و نقش در انتقال پیام می باشد. پژوهش های صورت گرفته بر روی الگوی بیان این آنتی ژن ها مشخص کننده ویژگی های جالبی در آن ها می باشد، به طوری که ارتباط بین بیان این آنتی ژن ها و پیش آگهی بیماری سرطان فرضیه ای اثبات شده می باشد. همچنین هتروژنی در بیان این ژن ها مشاهده شده است. با توجه به اهمیت این آنتی ژن های اختصاصی تومور در درمان سرطان، مطالعات وسیعی بر روی تنظیم بیان آن ها صورت گرفته و مشخص شده است که مکانیسم های متنوعی بر تنظیم بیان آن ها تاثیرگذار است، به احتمال مهمترین آن ها متیلاسیون NAD می باشد. در ضمن این مطالعات زمینه ساز بهبود روش های درمانی علیه سرطان به ویژه ایمونوتراپی خواهند بود. از این آنتی ژن ها می توان به عنوان بیومارکر برای تشخیص زودهنگام سرطان نیز استفاده کرد. این مقاله ی مروری، بر آن است تا با استفاده از منابع معتبر و به روز، این آنتی ژن های اختصاصی را معرفی کرده و تنظیم بیان و توزیع بافتی اختصاصی آن ها را مورد بحث قرار دهد.