بررسی بیان ژنهای CXCL8، CCL4، CCL3 در نوتروفیل های مواجهه یافته با انگل لیشمانیا اینفانتوم در محیط کشت سلولی

مطالعات مختلف نشان می دهند که نوتروفیل ها در اثر محرک های انگلی می توانند کموکاین های مختلف تولید کنند. این کموکاین ها باعث فراخوانی لوکوسیت ها، لنفوسیت های T، سلول های دندریتیکی، مونوسیت ها، سلول های کشنده طبیعی و نوتروفیل ها به محل عفونت می شوند. هدف از این مطالعه بررسی بیان ژن های CXCL8، CCL4، CCL3 در نوتروفیل های مواجهه یافته با انگل لیشمانیا اینفانتوم می باشد.
طی این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی از 30 فرد سالم خونگیری شد و نوتروفیل های خون محیطی با استفاده از روش هیستوپاک -1077، دکستران و سانتریفیوژ جدا شدند. پس از انجام آزمون تعیین درصد زنده بودن و خلوص، سلول ها شمارش شدند. سپس این سلول ها با اشکال پروماستیگوت انگل لیشمانیا اینفانتوم که از بخش ایمونولوژی انستیتو پاستور تهیه شده بود، در فاز ایستا مجاور شد و در انکوباتور CO2 به مدت یک ساعت انکوبه شد، نوتروفیل های تحریک نشده به عنوان شاهد استفاده شدند. پس از استخراج RNA، RNA توسط مجموعه آنزیمی به cDNA تبدیل شد. از cDNA برای انجام Real Time PCR استفاده شد. ژن های انتخاب شده، ژن کموکاین های CCL3، CCL4، CXCL8 بوده و از β –Actin هم به عنوان ژن رفرانس استفاده شد و سپس توسط روش آماری ANOVA تغییر بیان ژن ها بررسی شد.
نتایج این تحقیق نشان دادند که بیان ژن CXCL8 در نوتروفیل های مواجهه یافته با انگل لیشمانیا دچار افزایش معنا دار نسبت به نوتروفیل های شاهد گردید (001/0 p<). از سویی بیان ژن های CCL3 و CCL4 در نوتروفیل های مواجهه با انگل لیشمانیا نسبت به نوتروفیل های شاهد بیانگر تغییر معنا داری نگردید.
نتایج این مطالعه نشان می دهد که مواجهه با انگل لیشمانیا سبب تغییری در بیان mRNA ژن های CCL3،CCL4 در میان نوتروفیل های تحریک شده مشاهده نگردید اما باعث افزایش بیان بالایی از CXCL8 گردید. بر این مبنا، اندازه گیری بیان ژن CXCL8 می تواند به عنوان معیاری جهت تشخیص ابتلا به انگل لیشمانیا مطرح باشد.