تاثیر 4 هفته پیش آماده سازی ورزشی بر سطح آمیلوئیدبتای محلول و اختلال حافظه در رتهای مبتلا به بیماری آلزایمر القاء شده با تزریق Aβ1-42

بیماری آلزایمر شایع ترین شکل زوال عقل است و پپتیدهای آمیلوئیدبتا نقش محوری در بیماری زایی آن ایفا می کنند. اخیرا، ورزش منظم به عنوان یکی از سازوکارهای غیردارویی مهم برای مقابله با بیماری آلزایمر مطرح شده است. با این حال، نقش پیشگیرانه ورزش کمتر مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین، هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر پیش آماده سازی ورزشی 4 هفته ای بر سطح آمیلوئیدبتای محلول و اختلال حافظه در رت های مبتلا به بیماری آلزایمر القاء شده با تزریق Aβ1-42 است.
هشتاد و چهار سر رت 8 هفته ای نر با میانگین وزن 20 ± 195 گرم در ابتدا به صورت تصادفی به دو گروه تمرین هوازی یا استراحت به مدت 4 هفته تقسیم شدند. سپس، هر گروه به 3 زیرگروه بیماری آلزایمر، شم و بدون تزریق تقسیم گردید. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، تزریق Aβ1-42 یا DMSO به درون هیپوکمپ صورت پذیرفت. 7 روز پس از جراحی، رت های هر گروه به طور تصادفی یا قربانی شده (7 سر رت) یا تحت آزمون رفتاری (7 سر رت) قرار گرفتند. بدنبال جمع آوری نمونه های خونی در رت های قربانی، بافت هیپوکمپ استخراج گردید و سطوح Aβ1-42 در پلاسما و هیپوکمپ، و همچنین مقادیر پلاسمایی پروتئین مرتبط با گیرنده لیپوپروتئینی با چگالی کم-1 محلول (sLRP-1) اندازه گیری شد.
نتایج نشان داد که در گروه ورزش + بیماری آلزایمر، سطح Aβ1-42 مغزی کمتر و سطح Aβ1-42 پلاسمایی بیشتر از گروه آلزایمری بود (001/0>p). همچنین، سطح sLRP-1 پلاسمایی در گروه ورزش + بیماری آلزایمر بیشتر از گروه آلزایمر بود (001/0>p). بعلاوه، یادگیری و حافظه فضایی به طور معنی داری در گروه ورزش + بیماری آلزایمر بهتر از گروه آلزایمر بود (01/0>p).
به نظر می رسد که 4 هفته پیش آماده سازی ورزشی می تواند با افزایش پاکسازی آمیلوئیدبتای محلول از مغز، افت یادگیری و حافظه فضایی را تقلیل دهد.