تاثیر 8 هفته تمرینات پیلاتس بر ناهنجاری های وضعیتی سطح ساجیتال ستون فقرات زنان بیمار قلبی بعد از عمل قلب باز

ناهنجاری های وضعیتی ستون فقرات با خود اختلالات فیزیولوژیکی، عملکردی و روانی بسیاری به همراه دارند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرینات پیلاتس بر ناهنجاری های اسکلتی سر به جلو، کیفوز و لوردوز زنان بیمار قلبی بعد از عمل باز قلب بود.
تعداد 22 زن بیمار قلبی به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (11 نفر، با میانگین و انحراف استاندارد: سن 8/8±60/4 سال، قد 6±157/5 سانتی متر، وزن 13±77/5 کیلوگرم) و کنترل (11 نفر، با میانگین و انحراف استاندارد، سن 8/1±62/8 سال، قد 3±154/4 سانتیمتر، وزن 9/5±77/4 کیلوگرم) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه به انجام تمرینات پیلاتس پرداختند. زاویه سر به جلو تمامی بیماران به وسیله گونیامتر ویژه اندازه گیری سر به جلو و زاویه کیفوز و لوردوز بیماران با خط کش منعطف اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری t مستقل و وابسته تجزیه و تحلیل شدند.
میانگین زاویه سر به جلو بیماران گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری بهبود یافت (0/05P<)؛ اما تفاوت معنی داری در زاویه کیفوز بیماران گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نشد (0/05P>). همچنین تفاوت معنی داری در زاویه لوردوز بیماران گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نشد (0/05P>).
از یافته های تحقیق، می توان دریافت که تمرینات پیلاتس باعث بهبود زاویه سر به جلو بیماران می شود، بنابراین می تواند به عنوان یک مداخله تمرینی برای این گروه از بیماران توصیه شود.