بررسی تنوع زیستی پرندگان زمستان گذران در زیستگاه های مختلف پارک ملی بوجاق

سنجش تنوع زیستی پرندگان زمستان گذران، در مطالعات بوم شناسی و مدیریت تالاب ها بسیار مهم است. در تحقیق فعلی ، 8 راسته از پرندگان زمستان گذران (آبزی،کنار آبزی و کمتر وابسته به آب) متعلق به17 تیره، 39 جنس و 73 گونه در چهار زیستگاه مختلف پارک ملی بوجاق (واقع در استان گیلان) شناسایی و فراوانی آنها بر اساس روش شمارش کل از اواسط دی تا اواسط بهمن ماه شمارش گردید. سپس تنوع زیستی پرندگان با توجه به شاخص های تنوع زیستی شامل غنای گونه ای (مارگالف)، شاخص های تنوع گونه ای(سیمپسون، شانون- وینر و بریلوئین) و یکنواختی (بوزاس- گیبسون) در بخش های مختلف پارک ملی بوجاق در بازه زمانی 3 ساله (1392- 1390) تعیین گردید. نتایج شاخص های تنوع زیستی نشان داد که بیشترین غنای گونه ای مارگالف و بیشترین تنوع گونه ای (مربوط به هر سه شاخص سیمپسون، شانون- وینر و بریلوئین) مربوط به تالاب بوجاق بود که بیانگر شرایط مطلوب در این تالاب است .بر اساس نتایج شاخص های تنوع زیستی، دهانه سفیدرود دارای بیشترین یکنواختی گونه ای بوزاس- گیبسون بوده است. همچنین نتایج آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که بین بخش های مختلف پارک ملی بوجاق از نظر شاخص های غنای گونه ای مارگالف و شاخص یکنواختی گونه ای تفاوت معنی دار وجود دارد ( 05/0 p < ).