کارکرد مهدویت در اصلاح و تغییر رفتارهای فردی و اجتماعی

در تبیین کارکردی اندیشه مهدویت، می توان به کارکردهای آن در تغییر و اصلاح رفتارهای فردی و اجتماعی اشاره نمود و آن را یکی از کارکردهای مهم آن بر شمرد. زیرا اندیشه مهدویت مبتنی بر مبانی کلامی متقنی است که بر اساس آن مبانی می تواند ارزش هایی را به وجود آورد و به تبع آن، هنجارها، رفتارها و کنش هایی را ایجاد کند که در اصلاح و تغییر رفتارهای فردی و اجتماعی تاثیرگذار باشند و متناسب با آن رفتارهای مناسب فردی و اجتماعی را شکل دهند. کنش ها و رفتارها یکی از لایه های مهم و تاثیرگذار فرهنگ به حساب می آیند. در حقیقت کنش ها و رفتارهای هنجاری، برآمده از بینش ها و ارزش ها و بازتاب آن ها هستند. اندیشه مهدویت در سه سطح در تغییر رفتارهای فردی و اجتماعی کاربرد دارد:الف) در سطح برون دینی با تاکید بر منجی باوری؛ با این رویکرد برای شکل گیری و تغییر و اصلاح رفتار فردی و اجتماعی، باور به منجی موعود پیشنهاد می شود و در این زمینه از راهکارهایی چون: تکیه بر باور مشترک بین الادیانی؛ هویت و ارزش ها و هنجارهای مشترک بین پیروان ادیان و مذاهب، برخوردار است؛ ب) در سطح درون دینی با تاکید بر ایده مشترک مذاهب اسلامی در باور به مهدویت؛ با این نگاه برای تغییر و اصلاح رفتار فردی و اجتماعی، عنصر انتظار از اهمیت بسیاری برخوردار است. در این باره راهکارهایی چون: رفتار مبتنی بر امید؛ تعهد و مسولیت؛ ایمان و تقوا و اصلاح و تغییر رفتار بر محور صبر و پایداری پیشنهاد می شود؛ ج) در سطح درون مذهبی با تاکید بر اندیشه ولایت و امامت؛ با این رویکرد برای تغییر و اصلاح رفتار فردی و اجتماعی، باور و یقین به وجود حجت خدا در زمین مد نظر است و در این زمینه از راهکارهایی چون: تغییر و اصلاح رفتارهای فردی و اجتماعی مبتنی بر باور به آموزه امامت، مبتنی بر محور نظارت امام مهدی بر زندگی، شکل گیری رفتارهای فردی و اجتماعی بر محور ویژگی های زمینه سازان ظهور و... را دربر دارد.