تاثیر متغیرهای کلان اقتصادی بر ثبات بانک های ایران

این مقاله در پی بررسی اثر متغیرهای کلان قتصادی بر ثبات بانک ها با استفاده از داده های 17 بانک در طول دوره 1391-1386 است. بدین منظور اثر سه متغیر کلان اقتصادی نرخ بهره، نرخ تورم و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی بر شاخص ثبات بانک ها سنجیده می شود. برای به دست آوردن یک شاخص ترکیبی برای ثبات بانک ها (شاخص ثبات)، میانگین وزنی متغیرهای نسبت هزینه به کل درآمد، مطالبات مشکوک الوصول به کل مطالبات، نسبت سود خالص به کل دارایی و نسبت تسهیلات به سپرده ها محاسبه می شود. برای محاسبه وزن هر کدام از متغیرها در ساخت شاخص ترکیبی، ابتدا با استفاده از مدل لاجیت، رگرسیون را تخمین زده، و سپس با استفاده از ضرایب، وزن هر کدام از متغیرها تعیین می شود و در نهایت، با استفاده از آزمون های پانل، اثر متغیرهای کلان روی شاخص ثبات سنجیده می شود. نتایج حاکی از آن است که نرخ تورم در دوره مورد بررسی تاثیر منفی و معنی دار بر شاخص ثبات بانک ها دارد. متغیر نرخ بهره دارای تاثیر مثبت و معنی دار بر ثبات بانک ها است و متغیر رشد تولید ناخالص داخلی دارای تاثیر منفی و معنی دار بر ثبات بانک ها می باشد که دلیل این تاثیر منفی به رابطه منفی بین رشد تولید ناخالص داخلی و سود بانک ها مربوط می شود. اثر شاخص هرفیندال- هیرشمن، نیز برای بررسی تمرکز در صنعت بانکداری بر شاخص ثبات سنجیده شده است. اگر چه این تاثیر مثبت است اما از نظر آماری معنی دار نیست.