بررسی مولکولی وجود ژن های حدت SHV و TEM در سویه های اشریشیاکلی مقاوم به آنتی بیوتیک جدا شده از نمونه های ادراری شهرستان جیرفت

باکتری اشریشیاکلی یکی از اعضای خانواده انتروباکتریاسه می باشد که به عنوان یکی از رایج ترین عوامل عفونت ادراری شناخته شده است. آنزیم های بتالاکتامازی، مهمترین عامل مقاومت به آنتی بیوتیک های خانواده بتالاکتام در میان باکتری های گرم منفی است. با توجه به افزایش روز افزون عفونت ادراری ناشی از اشریشیاکلی مقاوم به آنتی بیوتیک هدف از این پژوهش تحیقیق پیرامون الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی نسبت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام و بررسی وجود ژن های بتالاکتاماز (ESBL) SHV و TEM در نمونه های اشریشیاکلی جداشده از بیماران مبتلا به عفونت ادراری می باشد.
در این پژوهش 181 سویه اشریشیاکلی از نمونه های ادرار افراد مبتلا به عفونت ادراری جمع آوری شد، سپس بررسی حساسیت آنتی بیوتیک به روش Disk diffusion انجام گرفت. به منظور تایید فنوتیپی اشریشیاکلی های مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف (Extended-spectrum beta-lactamases-ESBL) از روش Combined Disk test استفاده گردید و در نهایت حضور ژن های بتالاکتامازی SHV و TEM در ایزوله های ESBL مثبت توسط روش Multiplex PCR مورد بررسی قرار گرفت.
از مجموع 181 ایزوله، 66 (46/36 درصد ) ایزوله مقاوم به سفوتاکسیم و 82 (30/45 درصد) ایزوله مقاوم به سفتازیدیم بودند. همچنین 58درصد ایزوله ESBL مثبت بودند که از این تعداد 16 (33 درصد) ایزوله حامل ژن SHV، 28 (58 درصد) ایزوله حامل ژن TEM و همچنین 3 (6 درصد) ایزوله ها حامل هر دو ژن SHV و TEM بودند.
با توجه به اینکه تولید ESBL تهدیدی بزرگ برای جامعه به شمار می رود بنابراین ضروری به نظر می رسد که برای شناسائی این نوع از مقاومت ها از روش های مولکولی مناسب در کنار سایر روش های فنوتیپی استفاده شود.