بررسی توانایی یک محیط حد واسط جدید در حفظ حیات سلولهای لیگامان پریودنتال

(بیرون افتادن) دندان به معنای جابجایی کامل دندان از حفره دندانی است که باعث آسیب به ساختارهای لیگامان پریودونتال، سمان، استخوان آلوئول، لثه و پالپ دندان می شود. با توجه به این که شیر یک محیط ایده آل برای زنده نگه داشتن سلول ها در مدت زمان کوتاه می باشد، هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان زنده ماندن سلول های لیگامان پریودونتال در محیط ترکیبی شیر و داروی گیاهی سیمفیتوم در مدت زمان طولانی (24 ساعت) و مقایسه ی آن با محیط های استاندارد بود.
مواد و سلول های لیگامان پریودونتال در محیط کشت DMEM (Dulbecco’s Modified Eagle Medium) در پلیت 96-wellکشت داده شد و تا زمان اتصال سلول ها به پلیت، در o37 انکوبه شد. بعد از آن محیط کشت DMEM را برداشته و به هر well، به میزان 100 میکرو لیتر از محیط های شیر مدت دار میهن، شیر معمولی آپادا، Hank’s Balanced Salt Solution (HBSS)و محیط ترکیبی (سیمفیتوم + شیر مدت دار میهن) اضافه شد.(DMEM) به عنوان محیط کنترل مثبت و محیط خشک به عنوان محیط کنترل منفی در نظر گرفته شد. سپس پلیت ها به مدت 1 و 3و6 و 24 ساعت در انکوباتور °37 قرار داده شد. زنده ماندن سلول ها با استفاده از روش MTT(Thiazolyl Blue Tetrazolium Bromide) ارزیابی شد. نتایج مطالعه با استفاده از نرم افزارSPSS و آزمون آماری، post Hoc (LSD) One-Way ANOVA بررسی شد.
بعد از گذشت 24 ساعت میزان بقای سلول ها در محیط ترکیبی به صورت معنی داری نسبت به محیط شیر معمولی آپادا بیشتر بود(03/0= p). علاوه بر این، نتایج آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که بعد از گذشت 24 ساعت میانگین زنده ماندن سلول های PDL در محیط ترکیبی بیشتر از HBSS بود. بعد از گذ شت 24ساعت میزان سلول های زنده در محیط ترکیبی 135% بود، در حالی که در محیط شیر بلند مدت میهن 35% و در محیط HBSS 64% سلول ها زنده ماندند.
بر طبق نتایج مطالعه ی حاضر محیط ترکیبی(سیمفیتوم +شیر مدت دار میهن) را می توان به عنوان یک محیط حد واسط قابل مقایسه با محیط HBSS در نظر گرفت. این محیط نه تنها توانایی نگهداری میزان سلول های بیشتری بعداز گذشت 24 ساعت نسبت به محیط HBSS دارد، بلکه نسبت به این محلول تجاری پرهزینه به راحتی در دسترس و قابل استفاده می باشد.