تجزیه و تحلیل ریسک های انتقال دانش: ابزاری برای مدیریت راهبردی روابط بین سازمانی

در اقتصاد جهانی مبتنی بر رقابت و همکاری بین سازمان ها، مدیریت راهبردی روابط بین سازمانی نقش کلیدی ایفا می کند و انتقال دانش بین سازمان های همکار یک موضوع مرکزی و اصلی به گونه ای که بدون تحقق این امر دست یابی به هدف های جهانی مانند نوآوری مشترک امکان پذیر ناست. اما انتقال دانش خالی از ریسک نیست و ممکن است سازمان ها در صورت انتقال دانش، مزیت رقابتی خود را از دست داده و طی فرایند انتقال، دانش محرمانه خود را هم منتقل کنند. این پژوهش برآن است تا با معرفی این مفهوم و ارائه الگوی مفهومی در این زمینه، به شرکت ها در شناسایی و اندازه گیری ریسک های انتقال دانش کمک نماید و نهایتا با ارائه چارچوب مدیریت ریسک انتقال دانش، به سازمان ها در مدیریت روابط بین سازمانی کمک نماید. در این راستا سه عامل به عنوان عوامل کلیدی شناسایی شدند که ابعاد الگوی پیشنهادی را تشکیل می دهند و عبارت اند از: «ریسک های مربوط به نوع همکاری»، «ریسک های مربوط به نوع شبکه» و«ریسک های مربوط به نوع مجاورت فیزیکی». الگوی پیشنهادی با استفاده از فن تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم و مدل سازی معادله ساختاری در صنایع استان قزوین مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج بررسی الگوی پیشنهادی در صنعت نشان می دهد که عامل نوع شبکه از اهمیت بالاتری برخوردار است.