بررسی تاثیر رنگ آمیزی درمانی بر کاهش اضطراب و بهبود خود انگاره دختران نوجوان عادی و بزهکار

هدف از اجرای این تحقیق بررسی تاثیر رنگ آمیزی درمانی بر بهبود خود انگاره و کاهش اضطراب دختران نوجوان عادی بوده است. گروه نمونه شامل 50 دختر دانش آموز پایه های اول و دوم دبیرستان در منطقه 1 آموزش و پرورش شهر کرج بود، که با روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند.ابزار های تحقیق شامل آزمون اضطراب کتل و آزمون خود پنداره سارسوات و روش تحقیق آزمایشی یک گروهی با پیش و پس آزمون بوده است. در ابتدا دو آزمون تحقیق روی آزمودنی ها اجرا و سپس روش درمانی به مدت یک ماه ارائه گردید و پس از آن آزمونها مجددا اجرا شدند.نتایج با آزمون t وابسته مورد بررسی قرار گرفتند ونشان دادند در اکثر خرده آزمون های خود پنداره بهبود معنی دار رخ داده بود. در همه خرده آزمون های اضطراب کاهش دیده شد ولی فقط نمرات اصلی و تراز شده اضطراب کل کاهش معنی دار داشتند. این نتایج تایید کننده نتایج حاصل از بررسی تاثیر رنگ آمیزی درمانی بر دختران بزهکار می باشد. نتایج در چارچوب ارتباط بین گفتار درونی و مرکز ادراک اجتماعی در لب پیشانی مورد بحث قرار گرفت. این تحقیق نشان میدهد روش رنگ آمیزی در مانی می تواند به عنوان بک روش مکمل برای بهبود خود انگاره و کاهش اضطراب مورد استفاده متخصصین قرار گیرد.