مدل سازی آشیان اقلیمی گونه بلوط ایرانی (Quercus brantii) با استفاده از مدل تحلیل ممیزی انعطاف پذیردر استان چهارمحال و بختیاری

پیشرفت در زمینه تکنیک های آماری جدید، راهکارهای قدرتمندی برای پیش بینی وقوع، پراکنش واقعی و پتانسیل پوشش گیاهی فراهم نموده است که اصطلاحا به آن مدل سازی پراکنش گونه ای گفته می شود. گونه غالب جنگل های زاگرس، گونه بلوط ایرانی (Quercus brantii) است که امروزه شاهد مرگ و میر درختان بلوط در عرصه وسیعی از رویشگاه های طبیعی آن هستیم. این مطالعه با هدف پیش بینی پراکنش بالقوه گونه بلوط ایرانی در استان چهارمحال و بختیاری واقع در منطقه زاگرس مرکزی انجام شد. در این مطالعه از 19 متغیر زیست اقلیمی حاصل از دما و بارش، سه متغیر فیزیوگرافی و مدل تحلیل ممیزی انعطاف پذیر(FDA) در نرم افزار R، برای تعیین ارتباط بین وقوع گونه و عوامل محیطی استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد که دامنه سالانه دما و بارندگی سالانه در حدود 6/67 درصد تغییرات پراکنش گونه را توجیه نمودند و بیشترین سهم را در تعیین مطلوبیت رویشگاه داشتند. ارزیابی مدل با استفاده از ضرایب آماری کاپا و شاخص سطح زیر منحنی به ترتیب برابر 76/0 و 93/0 بود که که بر اساس معیارهای طبقه بندی، جزو نقشه های با دقت خوب به شمار می رود. براساس نتایج حاصل از مدل تحلیل ممیزی انعطاف پذیر، 87/28 درصد (471590 هکتار) از مساحت استان برای گونه بلوط ایرانی، دارای تناسب رویشگاهی زیاد تعیین شد. از نتایج این مطالعه در برنامه ریزی های حفاظتی و اصلاحی گونه بلوط ایرانی می توان استفاده نمود.